Agresja u kotów jest poważnym problemem, który może skutkować obrażeniami u ludzi i zwierząt domowych. Chociaż agresja kotów wobec ludzi nie jest często zgłaszana jako ataki psów, stanowi to poważne wyzwanie dla właścicieli kotów, stanowi zagrożenie dla zdrowia publicznego i problem, który niestety często prowadzi do rezygnacji.

Zmieńmy nasze myślenie na temat agresji i rozszyfrujmy, co motywuje koty jako gatunek do zachowywania się „agresywnie” w stosunku do ludzi, siebie nawzajem i innych zwierząt domowych. Oprócz dowiedzenia się, dlaczego koty mogą wydawać się agresywne, omówimy metody radzenia sobie z tą wrogością, aby zapewnić bardziej harmonijny dom.

Szybki przegląd: Agresja u kotów

Czym jest agresja u kotów?

Agresję opisuje się jako ostrzeżenie lub atak skierowany przeciwko jednemu lub kilku osobnikom: wewnątrzgatunkowym (ten sam gatunek) lub międzygatunkowym (różny gatunek).

Agresja jest wrodzoną reakcją kotów, niezbędną do ich przetrwania jako terytorialnych, samodzielnych drapieżników. Agresja może być normalna lub nienormalna w zależności od kontekstu, ale ogólnie jest związana z instynktem samozachowawczym zwierzęcia i skorelowana ze strachem.

Rozszyfrowanie agresji

Agresja nie jest diagnozą ani cechą temperamentu!

Emocje, których doświadczają koty, wynikają z ich odziedziczonego mózgu, często określanego jako motywacje emocjonalne, które są odpowiedzialne za instynktowne i ekspresyjne pobudzenie.

Zachowanie agresywne można interpretować na podstawie motywacji receptywnej, która je wzmacnia (Halls, 2020).

Według Panksepp , negatywne pobudzenie wiąże się z:

• Udaremnienie
• Strach-niepokój
• Panika

Wrogość może również objawiać się w kilku okolicznościach. Prawdziwa wrogość może być bierna (ukryta) lub aktywna (jawna).

Ponieważ kilka form agresji może powodować to samo warczenie, machanie, drapanie i okazjonalne użycie zębów i pazurów, sklasyfikowanie rodzaju agresji, której byłeś świadkiem, może zająć trochę czasu.

Klasyfikacje agresji

Koty mogą wykazywać agresywne zachowanie z powodu kilku czynników motywujących. Aby skutecznie sobie z nią poradzić, ważne jest zróżnicowanie rodzaju agresji.

Agresja wobec ludzi

Niesprowokowana agresja kotów w stosunku do ludzi jest zwykle związana z trzymaniem kotów w domu lub zabawą z nimi. Niestety, większość ataków jest skierowana przeciwko członkom rodziny, po pierwsze badanie wskazało, że częściej zdarza się to wobec dzieci i kobiet.

Chociaż badania naukowe nad wpływem stresu prenatalnego (przed porodem) i poporodowego (po urodzeniu) matki oraz odsadzenia na rozwój behawioralny kociąt są kontynuowane, odkryto, że intensywna ekspozycja na stres w okresie prenatalnym może skutkować zwiększoną wrażliwością i reaktywnością na stresory, w wyniku czego kocięta mogą mieć zmniejszoną zdolność radzenia sobie z traumatycznymi sytuacjami i mogą wykazywać wzmożoną emocjonalność w postaci nieprawidłowego poziomu strachu i niesprowokowanej agresji.

Co więcej, niedawno badanie odkryli, że wczesne doświadczenia i przedwczesne odstawienie od piersi mogą zwiększać agresję i stereotypowe zachowania u kotów.

Kocięta hodowane ręcznie mogą nie nauczyć się, jak radzić sobie z frustracją, ponieważ nie są odsadzane od matki pomimo największych wysiłków opiekunów; dla niewielu osób może to prowadzić do problematycznych zachowań, takich jak agresja wynikająca z frustracji.

Przypadki agresji wobec ludzi muszą być oceniane indywidualnie, łącznie z badaniem weterynaryjnym, obejmującym szczegółowy wywiad dotyczący kota, jego środowiska, w tym początkowego czynnika wywołującego i postępu problemu. Sposób działania będzie różny dla każdego w zależności od czynników przyczynowych i sytuacji.

Przyjrzyjmy się sześciu głównym przyczynom występowania agresywnych zachowań wobec ludzi, w tym skutecznym zarządzaniu i technikom zapobiegania:

1. Strach przed agresją

Przestraszone koty mogą wykazywać agresywne zachowanie. Koty, które były słabo zsocjalizowane, są bardziej podatne na tego typu agresję wynikającą ze strachu.

Chociaż niektóre koty są bardziej bojaźliwe niż inne, głównie z powodu słabej socjalizacji z ludźmi w okresie wrażliwości kociaka (2-8 tygodni), ten rodzaj antagonizmu strachu i lęku dotyczy kota skonfrontowanego z zupełnie nowymi bodźcami, takimi jak nowi ludzie, dodatkowe zwierzę, nieznane lub nieprzyjemną sytuację i negatywne doświadczenia.

Agresja oparta na strachu może się nasilić, jeśli właściciel skojarzy się z innym bodźcem, którego kot się niepokoi.

Może się to na przykład zdarzyć, gdy właściciel bierze do ręki innego kota, a następnie podchodzi do niego. Zapach nieznanego kota może wywołać agresję w stosunku do właściciela.

Kot, który czuje się zagrożony, może zachowywać się obronnie, gdy się do niego zbliży.

Postawa kota będzie obejmować przykucnięcie na ziemi, spłaszczone uszy za głową w połączeniu z możliwą piloerekcją, podczas gdy jego reakcja może obejmować wokalizację jako znak ostrzegawczy, aby się wycofać, gryźć i/lub drapać w zależności od poziomu rzekomego niebezpieczeństwa i pobudzenia.

Nie próbuj pocieszać kota fizycznie, gdy się boi, ponieważ może to prowadzić do obrażeń i pogłębić jego panikę.

Zmiana przerażającego zachowania wymaga dużej wytrwałości, ponieważ każdy kot reaguje odwrotnie.

Zapewnij kotu wiele kryjówek, z których będzie mógł uciec, i połącz te możliwości kryjówek ze zorganizowanymi interakcjami. Należy unikać wymuszonego kontaktu z nowymi ludźmi lub zwierzętami, podczas gdy połączenie technik odczulających i modyfikacji zachowania ostatecznie zmniejszy strach.

2. Zabawa/agresja drapieżna

Niewłaściwa zabawa/drapieżne zachowanie polegające na szukaniu uwagi objawia się rzucaniem, po którym następuje szybki atak rąk i stóp. Najczęstszą przyczyną jest niewłaściwa interakcja właścicieli, którzy bawią się z kociętami za pomocą rąk. The kocięta są nadmiernie pobudzone i bawią się brutalnie, jednak rodzice zwierząt nie podejmują żadnych kroków, aby ograniczyć to zachowanie.

Chociaż kocięta często hałaśliwie bawią się z innymi kociętami lub kotami, królowa nauczy swoje potomstwo złagodzenia ich zabawy. Dorosłe koty, które jako kocięta nie były nauczone powstrzymywania swoich reakcji, mogą bawić się zbyt agresywnie w stosunku do ludzi.

Niektóre koty mogą dodatkowo „zaatakować” swoich właścicieli, gdy przechodzą obok, wyskakując zza mebli i machając łapami. Często takie zachowanie jest wzmacniane przez reakcję właściciela polegającą na odciąganiu kończyn lub bieganiu w podobny sposób jak ruch ofiary, co inspiruje drapieżne reakcje.

Aby zapobiec niewłaściwej zabawie/agresji drapieżnej, naucz kocięta właściwej zabawy od najmłodszych lat, przekierowując je na nieożywione przedmioty, takie jak piłeczki do ping-ponga, zabawki typu „wędka”, w przypadku których osobnik porusza różdżką, ale kot goni zabawkę na końcu różdżki a nie kończyny.

Ponadto wzbogacaj otoczenie swojego kotka codziennymi sesjami zabaw. Zapewnij kilka opcji wspinaczki i eksploracji, możliwości rozwiązywania problemów wraz z dostępem na zewnątrz, jeśli to możliwe.

Unikaj kary, zachowaj spokój i nie odpowiadaj. Odejdź, aby uniknąć wzmacniania zachowania chwytania.

3. Agresja wywołana pieszczotami

Niektóre koty mogą stać się nadmiernie pobudzone podczas głaskania i agresywnie ugryźć lub zadrapać. U innych kotów punkt krytyczny nastąpi po zbyt długim dotykaniu wrażliwych miejsc.

Dla kochającego właściciela zwierzęcia tego rodzaju wrogość może wydawać się zwodnicza i irytująca, zwłaszcza że Twój kot może zwrócić na siebie uwagę, a następnie nieoczekiwanie przerwać interakcję poprzez gryzienie lub drapanie.

Dzieje się tak często, gdy kot chce mieć kontakt społeczny, ale nie ma zbyt wielu interakcji o dużej intensywności, takich jak głaskanie w kilku miejscach po ciele lub poklepywanie silną ręką. Przyjazny dorosły kot może cieszyć się delikatnym głaskaniem na krótkie okresy, kiedy tego pragnie, choć łatwo ulega frustracji lub pobudzeniu i może uderzyć, gryząc ręce właściciela.

Kot może dodatkowo rozwinąć poczucie konfliktu między przyjemnością a niebezpieczeństwem, jeśli stanie się zbyt zrelaksowany. Może to doprowadzić do nagłego, gwałtownego gestu. Ponownie, te koty reagują na wrodzony mechanizm przetrwania, który ma chronić je przed zagrożeniami.

szary kot

Aby poradzić sobie z psiakiem, który łatwo ulega pobudzeniu lub pobudzeniu, właściciele powinni zwracać uwagę na subtelność kota. znaki ostrzegawcze i unikaj długich sesji rozpieszczania lub głaskania części ciała, które powodują wrażliwość (brzuch, klatka piersiowa lub plecy).

4. Agresja wywołana bólem

Chory kot może nieumyślnie atakować ze względu na niższy próg tolerancji, ponieważ najczęściej odczuwa ból, niepokój i irytację. Agresywna reakcja kota odczuwającego dyskomfort wynika prawdopodobnie z oczekiwania lub doświadczenia bólu po dotknięciu, co jest zależne od kontekstu.

Powszechne choroby związane z agresywnym zachowaniem obejmują chorobę zwyrodnieniową stawów (DJD), nadczynność tarczycy , dolegliwości stomatologiczne i zaburzenia neurologiczne.

Opcje leczenia dyskomfortu powinny obejmować konsultację weterynarza, kontrolę bólu, terapie uzupełniające i unikanie dotykania bolesnych części ciała w przypadku DJD.

5. Przekierowana agresja

Kiedy kot jest sfrustrowany lub pobudzony bodźcem, który nie może osiągnąć pożądanego rezultatu, może zareagować „przekierowując agresję” na cel (tj. człowieka lub inne zwierzę) w pobliżu, a nie na źródło.

Typowe przyczyny to zobaczenie przez okno innego kota, którego nie można przegonić, ponieważ jest zamknięty w środku lub gdy właściciel podnosi kota w trakcie bójki między kotami. Podobnie kot, który przestraszy się nagłym, nadmiernym hałasem, może wywołać niepokój, co spowoduje przekierowanie urazy.

Aby temu zapobiec, spróbuj zidentyfikować przyczynę stresu i usunąć ją, jeśli to możliwe. Jeśli źródłem jest inny pies, zasuń zasłonę lub przymocuj nieprzezroczystą folię do dolnej części pełnowymiarowego okna. W domach wielokotowych wzbogacaj środowisko kota o nieograniczony dostęp do wszystkich lub dowolnych zasobów i oferuj czas na świeżym powietrzu. Koty są wrażliwe na zmiany, chronią środowisko przed głośnymi dźwiękami i hałaśliwymi gośćmi.

6. Agresja macierzyńska

Koty-matki mogą stać się niezwykle opiekuńcze i agresywne wobec wszystkiego, co uważają za potencjalne zagrożenie dla swoich kociąt.

Chociaż agresja ze strony matki jest mniej powszechna, niektóre królowe karmiące potomstwo w okresie poporodowym mogą wykazywać się zaciekłością w stosunku do podejścia niektórych osobników.

Aby zminimalizować agresję i zmniejszyć stres u królowej, w tym kociąt; ogranicz liczbę gości do minimum, zapewnij ciche, bezstresowe miejsce do zakładania gniazd i zminimalizuj zakłócanie zapachu gniazda. Zawsze uważnie obserwuj zachowanie królowej, gdy ktoś ma do czynienia z jej potomstwem, aby upewnić się, że czuje się komfortowo w ich obecności.

Na koniec przyjrzyjmy się powszechnemu problemowi, z którym borykają się obecnie gospodarstwa domowe składające się z wielu kotów

Oprócz agresji w stosunku do ludzi koty w gospodarstwach wielokotowych mogą wykazywać agresję w stosunku do innych kotów.

Agresja między kotami

Agresję międzykotową można sklasyfikować jako związaną z konfliktem, związaną ze strachem, związaną z zabawą i przekierowaną, wywołaną obecnością innego kota lub separacją mieszkańców w wyniku hospitalizacji.

Chociaż wielu właścicieli kotów wierzy, że im więcej kotów, tym lepiej, koty są samotnymi, terytorialnymi gatunkami i zwykle nie przyjmują nowo adoptowanych kotów do domu. Spory między kotami są powszechne, gdy poszczególne osoby nie są ze sobą spokrewnione ani nie socjalizują się w wrażliwym okresie.

Donoszono, że konflikt kot-kot w tym samym domu pojawia się co najmniej raz w miesiącu. Często jest to subtelne i często powoduje u kotów niepokój i problemy behawioralne. Anegdotycznie kot, który często pada ofiarą zablokowania dostępu do podstawowych zasobów, może cierpieć na chroniczny stres, który z kolei może zwiększać ryzyko idiopatycznego zapalenia pęcherza moczowego lub łysienia.

Kontakt społeczny królowej i jej potomstwa jest niezwykle cenny dla prawidłowego rozwoju emocjonalnego i behawioralnego. Wykazano, że u kociąt całkowicie pozbawionych matczynej opieki występuje większe ryzyko wystąpienia lękowych lub agresywnych reakcji w stosunku do innych kotów, podobnie jak w przypadku zmniejszonych zdolności uczenia się (Seitz, 1959).

Aby zapobiec atakom w gospodarstwach domowych, w których znajduje się wiele kotów, należy postępować stopniowo wstępy należy podjąć w przypadku adopcji nowiutkiego kota. Liczne badania sugerują, że wczesny kontakt z innymi kotami i pozytywne interakcje z innymi kotami w okresie wrażliwości są szczególnie istotne w zachęcaniu do większej akceptacji innych kotów, w tym w tworzeniu więzi społecznych w późniejszym życiu. Podobnie produkty feromonowe mogą pomóc zminimalizować wrogość i pomóc podczas zapoznawania się.

Zapobieganie konfliktom między kotami wymaga dostosowań środowiskowych mających na celu promowanie dystrybucji kotów, zmniejszenie konkurencji o zasoby, przy jednoczesnym zmniejszeniu niepokoju, drażliwości, negatywnych emocji i zwiększeniu pewności siebie kota.

Wniosek

Każda forma agresji jest niebezpieczna i stanowi duże wyzwanie dla właścicieli zwierząt. Chociaż klasyfikacje są różne, agresja jest zazwyczaj kojarzona ze strachem, frustracją, źle ukierunkowaną zabawą lub dolegliwością.

Różne odmiany agresji często leczy się poprzez modyfikację zachowania i środowiska; jednak większość będzie początkowo wymagać wizyty weterynaryjnej, aby wykluczyć chorobę.

Agresja jest często trudna do zdiagnozowania i leczenia, dlatego ważne jest, aby zwrócić się o profesjonalną pomoc do wykwalifikowanego behawiorysty zwierząt, który może opracować dostosowany plan leczenia dla Twojego kociego towarzysza.

Przeczytaj także: 10 najlepszych powolnych karmników i karmników dla kotów

Często Zadawane Pytania

Dlaczego kot nagle stał się agresywny?

Nagła agresja często wskazuje na proces chorobowy lub stan chorobowy. W nietypowych przypadkach, takich jak napady częściowe w obszarze limbicznym, koty mogą wykazywać impulsywną agresję, która nie ma widocznego wyzwalacza ani przyczyny środowiskowej.

Jeśli Twój kot tolerował wcześniej głaskanie i nagle zaczął okazywać agresję podczas głaskania, umów się na wizytę u weterynarza.

Co to znaczy, gdy Twój kot staje się agresywny?

Agresja może być oznaką zachowania, a nie diagnozą. Zwykle jest to motywowane strachem przed nieznanymi bodźcami, frustracją spowodowaną niewłaściwym lub długotrwałym obchodzeniem się z kotem, a także cierpieniem, gdy kot nie jest w stanie uciec przed negatywnym doświadczeniem, na przykład w klinice weterynaryjnej. Agresywne zachowanie może być nawet spowodowane bólem lub prowokacją zewnętrzną, na którą kot nie jest w stanie od razu zareagować i może skierować swoją wrogość w stronę właściciela lub innego zwierzaka w pobliżu.

Oto kilka oznak, na które należy zwrócić uwagę, gdy kot sygnalizuje, że wkrótce stanie się agresywny w stosunku do Ciebie: rozszerzone źrenice i bezpośrednie spojrzenie, napięta, przykucnięta postawa ciała, miotanie ogonem na boki, włosie połączone z syczeniem.

Czy koty wyrastają z agresji w zabawie?

Zabawa i poszukiwanie uwagi jest powszechne u kociąt i bardzo aktywnych młodych kotów, szczególnie w nocy, o świcie/zmierzchu lub w porze karmienia.

Znudzone, samotne koty będą prześladować, rzucać się i atakować ludzi, jeśli zostaną przeoczone lub nie będą miały regularnego czasu na zabawę.

Większość kotów z tego wyrośnie, gdy właściciele poprawią życie swojego kota, ucząc kocięta właściwej zabawy, wykorzystując zwisające zabawki, zamiast używać rąk i stóp. Właściciele powinni przekierowywać kociaki do zabawek imitujących zdobycz, oferować interaktywne zabawy dwa razy dziennie za pomocą różdżki z piórkiem, wprowadzać chodzenie na smyczy oraz naukę klikania.

Jak rozpoznać, czy Twoje koty bawią się, czy walczą?

Powiązane osoby będą gonić, prześladować, rzucać się i uderzać łapami. Sesje zabaw będą zwykle ciche, a koty będą zmagać się z równym czasem spędzonym na przewracaniu się na boki lub plecy. Gryzienie może mieć również formę łagodną, ​​nie powodującą obrażeń ani bólu. Błogie koty nie będą drapać, syczeć, warczeć i będzie poczucie równowagi i zabawy.

W przypadku agresji defensywnej niezwiązanej z zabawą kot przyjmuje postawę bardzo ochronną, kucając, unikając ofiary, przykładając uszy, odchylając głowę i unosząc sierść wśród syczenia i warczenia. W agresji ofensywnej kot przyjmuje bardzo groźną postawę; sztywnieją nogi, wykazują piloerekcję, wpatrują się i poruszają w kierunku celu sztywnym ogonem, wydającym dźwięki poprzez długie miauczenia i warczenie.

Metronidazol zabił mojego kota

Przeczytaj to artykuł aby pomóc Ci rozpoznać, czy Twoje koty bawią się lub biorą udział w bitwie.