Co to jest pomoc dla kotów?

AIDS kotów (zespół nabytego niedoboru odporności kotów) to choroba wywoływana przez FIV ( Wirus niedoboru odporności kotów ). Jak sama nazwa wskazuje, zespół ten ma podobieństwa do ludzkiego AIDS, wywoływanego przez ludzki wirus niedoboru odporności (HIV).

Szybki przegląd: Pomoce dla kotów

Jak często występuje AIDS kotów?

AIDS kotów jest powszechny na całym świecie, ale jego częstość występowania różni się w zależności od lokalizacji. Na przykład w badaniu kotów przeprowadzonym w 2017 r. w USA i Kanadzie wynik pozytywny uzyskało 3,6% kotów. Koty zgłaszające się jako chore mają większe szanse na zakażenie wirusem FIV (np. w badaniu z 2017 r. prawie 10% kotów z chorobami jamy ustnej miało wynik pozytywny na FIV).

Podobnie w Wielkiej Brytanii od trzech do sześciu procent zdrowych kotów daje wynik pozytywny, podczas gdy u chorych kotów badanych podczas wizyty w klinice weterynaryjnej częściej stwierdza się 12 -18% .

Zakażenie FIV występuje częściej u nienaruszonych (niekastrowanych) kotów płci męskiej, które w przeszłości miały głębokie rany po ukąszeniach lub ropnie lub które spędzają czas na świeżym powietrzu.

Co powoduje pomoc kotów?

AIDS kotów jest wywoływane przez wirusa niedoboru odporności kotów (FIV). FIV jest retrowirusem należącym do rodzaju lentiwirusów. Wirus powoduje uogólnioną immunosupresję, niszcząc określone białe krwinki (komórki pomocnicze T).

To zmniejszenie liczby białych krwinek ma silny negatywny wpływ na układ odpornościowy kota, czyniąc go bardziej podatnym na infekcje i choroby.

W jaki sposób przenoszony jest AIDS kotów?

Wirus FIV wywołujący kocią AIDS przenosi się z kota na kota głównie poprzez ślinę poprzez rany po ukąszeniach.

Wirus może także zostać przeniesiony z ciężarnych samic na potomstwo w łonie matki lub na początku życia poprzez mleko. W rzadkich przypadkach infekcja może zostać przeniesiona między dwoma kotami w tym samym gospodarstwie domowym, które nie walczyły ani nie gryźły się nawzajem.

Przeczytaj także: Co należy wiedzieć, adoptując kota zakażonego FIV

Czy AIDS kotów jest zaraźliwy dla ludzi?

Nie. FIV wywołujący AIDS kotów i HIV powodujący AIDS u ludzi to lentiwirusy, ale ludzie nie mogą zarazić się FIV, podobnie jak koty nie mogą zostać zakażone wirusem HIV.

Jakie są objawy AIDS kotów?

Koty chore na AIDS kotów wykazują objawy związane z immunosupresją, w tym letarg, brak apetytu i gorączkę.

Objawy kociego AIDS są powiązane z immunosupresją, która umożliwia wtórne zakażenie innymi czynnikami chorobotwórczymi.

Typowe wczesne objawy obejmują:

• Letarg
• Brak apetytu
• Gorączka
• Limfadenopatia (powiększone węzły chłonne)

W późniejszych stadiach choroby obserwuje się szereg poważnych objawów choroby, w tym:

• Zapalenie dziąseł i zapalenie jamy ustnej z halitozą, ślinienie się i ból podczas jedzenia
• Utrata wagi
• Ropnie
• Objawy ze strony układu oddechowego (takie jak świszczący oddech i duszność)
• Objawy neurologiczne (takie jak zmiany w zachowaniu i drgawki)
• Problemy z oczami
• Zaburzenia trawienne

Oprócz tych problemów, AIDS kotów jest powiązany z wieloma innymi współistniejącymi infekcjami.

Etapy FIV kota

Typowe wczesne objawy obejmują:

Faza pierwotnaetap ten obejmuje pierwsze dwa do czterech miesięcy po zakażeniu wirusem. Niektóre zakażone koty przebiegają bezobjawowo, podczas gdy inne koty FIV wykazują krótkotrwałe objawy choroby obejmujące złe samopoczucie, gorączkę i prawdopodobnie uogólnione powiększenie węzłów chłonnych. Większość kotów FIV-dodatnich wraca do zdrowia po tej wczesnej fazie. Druga faza, czasami nazywany etapem utajonym. Na tym etapie koty nie wykazują żadnych oznak choroby i prowadzą zdrowe życie przez miesiące lub lata. Trzecia fazastadium nabytego niedoboru odporności kotów (FAIDS). Pokazane objawy mogą zależeć od tego, gdzie w organizmie kota wirus jest aktywny.

Infekcja układu nerwowego może prowadzić do objawów neurologicznych lub zmiany zachowania, infekcja układu trawiennego może prowadzić do przewlekłej biegunki. Najbardziej widoczne objawy są zwykle powiązane z ogólnym niedoborem odporności wywołanym przez wirusa i obejmują utratę masy ciała, brak apetytu, gorączkę, powiększenie węzłów chłonnych (powiększenie węzłów chłonnych) i zapalenie dziąseł.

Inne typowe problemy obejmują objawy ze strony górnych dróg oddechowych, takie jak nieżyt nosa (zapalenie błony śluzowej nosa) i zapalenie spojówek, a także powtarzające się problemy z infekcjami skóry. Koty dotknięte chorobą są również obarczone większym ryzykiem zachorowania na raka (np. chłoniaka), a także wiele innych infekcji, które nie powodowałyby znaczących problemów u kotów ze zdrowym układem odpornościowym.

Jak długo koty żyją z kocim AIDS?

Rokowanie dla kotów zakażonych FIV, ale nie wykazujących objawów choroby, może być bardzo dobre, a niektóre koty żyją prawie tak długo, jak koty zakażone FIV. Jednak u kotów, u których rozwinął się koci AIDS z poważnymi objawami choroby, rokowanie jest gorsze.

Ich pozostały czas życia może wynosić zaledwie kilka miesięcy, ale przy odpowiednim leczeniu może wydłużyć się do kilku lat.

Jak diagnozuje się FIV?

Wirusa niedoboru odporności kotów diagnozuje się na podstawie badania krwi, przy czym dostępne są różne opcje.

Cena małego kota Sfinksa

Większość testów przeprowadzanych na miejscu przez lekarzy weterynarii to testy na obecność przeciwciał oparte na teście immunoenzymatycznym (ELISA) lub technikach immunochromatograficznych (IC) w celu wykrycia przeciwciał FIV.

Testy te są dokładne, charakteryzują się dużą swoistością i czułością. Można je szybko przeprowadzić, a opiekun kota często czeka na wynik w ciągu kilku minut. Często stosuje się testy kombinowane, w których próbka krwi jest sprawdzana pod kątem wirusa białaczki kotów (FeLV) w tym samym czasie co FIV, co ma logiczny sens, ponieważ objawy obu infekcji wirusowych mogą być podobne.

Po uzyskaniu pozytywnych wyników można przesłać próbki do laboratoriów zewnętrznych, które oferują bardziej specjalistyczne badania.

Często wykorzystuje się je do podwójnego potwierdzenia pozytywnej lub negatywnej diagnozy. Specjalistyczne testy obejmują testy immunofluorescencyjne (IFA) i Western blot do wykrywania przeciwciał przeciwko FIV oraz izolację wirusa i reakcję łańcuchową polimerazy (PCR) do wykrywania samego wirusa.

Izolacja wirusa jest metodą czułą, ale wymaga specjalistycznego sprzętu, co czyni ją kosztowną i powolną w porównaniu z innymi testami diagnostycznymi, dlatego jest rzadko stosowana.

Obecnie powszechnie dostępne są testy PCR wykrywające kwasy nukleinowe FIV. Są one szczególnie przydatne w diagnostyce zakażenia FIV u młodych kociąt, gdzie przeciwciała pochodzące od zakażonej kotki mogą zakłócać wyniki testów wykorzystujących przeciwciała do postawienia diagnozy.

Test na AIDS kotów

AIDS kotów opisuje chorobę wywoływaną przez wirusa FIV, dlatego nie ma specyficznego testu na AIDS. Jeśli kot z objawami AIDS uzyska pozytywny wynik testu na FIV, zostanie zaklasyfikowany jako pozytywny na kociego AIDS.

Jak leczyć AIDS kotów

Opiekunowie kotów powinni ściśle współpracować z lekarzem weterynarii DVM w celu opracowania zindywidualizowanej strategii leczenia, ale można zastosować niektóre z poniższych metod leczenia.

Zydowudyna (AZT)blokuje wirusowy enzym odwrotnej transkryptazy, hamując infekcję nowych komórek wirusem, ale nie może zmniejszyć namnażania wirusa w komórkach już zakażonych. AZT jest najbardziej przydatny w zapobieganiu u kotów rozwinięciu się kociego AIDS na pełną skalę, a także w leczeniu kotów z chorobami neurologicznymi lub zapaleniem dziąseł i jamy ustnej. Interferonzostał zastosowany, a jego działanie immunomodulujące i przeciwwirusowe poprawia w niektórych badaniach wskaźniki przeżycia, podczas gdy inne badania dały mniej przekonujące wyniki. Modulator odporności limfocytów T (LTCI)stymuluje układ odpornościowy i może być w stanie złagodzić objawy kliniczne i zmniejszyć obciążenie wirusem u chorych kotów. Insulina podawana donosowopowiązano z poprawą stanu zdrowia niektórych kotów dotkniętych neurologicznymi objawami kociego AIDS. Ogólna terapia wspomagającama do odegrania ważną rolę, polegającą na stosowaniu antybiotyków w leczeniu infekcji bakteryjnych, unikaniu leków immunosupresyjnych, takich jak glukokortykoidy i być może erytropoetyny w celu stymulacji wytwarzania czerwonych krwinek u kotów z anemią. W niektórych przypadkach może być również zalecana transfuzja krwi.

Jak zapobiegać AIDS kotów

Koty przebywające w pomieszczeniach zamkniętych, trzymane pojedynczo, nie są narażone na ryzyko zarażenia FIV lub kocim AIDS. Kastracja odgrywa rolę w profilaktyce, ponieważ wykastrowane samce są o 80% mniej skłonne do walki w porównaniu do całych samców.

Rozprzestrzenianie się następuje poprzez bezpośredni kontakt kota z kotem w drodze walki, a nie przez środowisko (np. przez miski na karmę lub kuwetę) lub aerozole. Wirus FIV można łatwo zniszczyć przy użyciu powszechnie stosowanych detergentów i środków dezynfekcyjnych, a w środowisku nie żyje długo.

Jeśli do domu wprowadzany jest nowy kot, warto najpierw przeprowadzić test na FIV.

Koty, o których wiadomo, że są zakażone wirusem FIV, powinny być trzymane w pomieszczeniach zamkniętych, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się infekcji na inne koty, a także w celu zmniejszenia narażenia na inne choroby zakaźne. Skuteczna kontrola pasożytów, regularne szczepienia i wysokiej jakości odżywianie są ważne, aby ograniczyć występowanie objawów związanych ze słabym układem odpornościowym.

Szczepionka na AIDS dla kotów

Kotom z grupy ryzyka można podać szczepionkę przeciw AIDS, która przeciwdziała dwóm typom FIV.

Szczepionka zawierająca cały wirus i adiuwant przeciwko FIV jest dopuszczona w Stanach Zjednoczonych. Szczepionka ta zawiera inaktywowane podtypy A i D. Skuteczność jest zmienna. Szczepionka nie zawiera podtypu B, który jest jednym z dominujących podtypów występujących w USA. W badaniach prowokacyjnych stwierdzono niespójne wyniki.

Szczepionka FIV jest uważana przez Amerykańskie Stowarzyszenie Praktyków Feline (AAFP) za szczepionkę dodatkową i może być zarezerwowana dla kotów o ryzykownym trybie życia (np. tych, które mieszkają ze współlokatorami zakażonymi FIV, kotów wychodzących na zewnątrz i skłonnych do bójek).

Koty w wieku powyżej 8 tygodni można szczepić dwiema dawkami podskórnymi w odstępie 2-3 tygodni, a następnie co roku podaje się szczepienie przypominające. Koty zaszczepione szczepionką FIV uzyskają pozytywny wynik testów serologicznych, dlatego należy je zidentyfikować (np. za pomocą mikrochipa), aby było wiadomo, że są zaszczepione i aby nie można było ich pomylić z pozytywnymi na FIV w wyniku narażenia na wirusa.

AIDS kotów to złożona choroba, która jest obecnie dobrze poznana.

Diagnoza dodatniego wyniku badania krwi na FIV nie jest już powodem do eutanazji zdrowego kota, ponieważ wiele kotów z pozytywnym wynikiem może mieć długie i zdrowe życie.

Często Zadawane Pytania

W jaki sposób koty otrzymują kocie pomoce?

Wirus FIV wywołujący kocią AIDS przenosi się z kota na kota głównie poprzez ślinę poprzez rany po ukąszeniach. AIDS kotów może również rozprzestrzeniać się poprzez inne formy kontaktu z płynami ustrojowymi zakażonego kota, takimi jak krew, nasienie lub mleko, jednak jest to mniej powszechne.

Czy pomoce kotów mogą zostać przeniesione na psy?

Pomoce kotów nie mogą być przenoszone na ludzi ani psy