L-lizyna, w skrócie lizyna, to suplement aminokwasowy. Można go stosować u kotów w celu wsparcia układu odpornościowego w celu ograniczenia lub stłumienia skutków choroby wirus opryszczki kotów (FHV) . W tym artykule dowiesz się, czym jest lizyna, jak może pomóc kotom, jakie są potencjalne skutki uboczne i jakie są często zadawane pytania.

Szybki przegląd: L-lizyna dla kotów

Informacje o L-lizynie dla kotów

Koty prowadzące stresujący tryb życia, takie jak koty mieszkające w schroniskach, są bardziej podatne na FHV.

Lizyna jest aminokwasem. Aminokwasy są najbardziej podstawowymi składnikami białek i są potrzebne w wielu procesach zachodzących w organizmie. Procesy te obejmują tworzenie nowych białek, hormonów i neuroprzekaźników. Istnieje w sumie 20 aminokwasów, z których niektóre są niezbędne, a inne uważane za nieistotne.

Lizyna, obok tryptofanu, metioniny i kilku innych, jest uważana za jeden z niezbędnych aminokwasów. Przykłady niektórych nieistotnych aminokwasów obejmują alaninę, glutaminę i argininę.

Jednym ze sposobów, w jaki lizyna może pomóc kotom, jest konkurowanie z argininą w jej roli w walce z wirusami opryszczki. Uważa się, że arginina jest niezbędna do wytwarzania zakaźnych cząstek wirusa, które umożliwiają wirusowi opryszczki zainfekowanie żywiciela. Kiedy lizyna zostanie włączona do wirusa i wyprzedzi argininę, uważa się, że wirus staje się mniej zakaźny.

Jednak niektórzy badania obalił tę metodę, wykazując, że niski poziom argininy nie wpływa na replikację wirusa. W kilku badaniach stwierdzono również, że suplementacja lizyną nie obniża poziomu argininy.

Stwierdzono, że u ludzi występuje lizyna pozytywny wpływ na stres i niepokój .

bot lata u kotów

Co robi L-lizyna dla kotów?

Bardzo młode kocięta są często bardziej podatne na FHV.

Herpeswirus kotów (FHV), a konkretnie koci herpeswirus-1 (FHV-1) jest niezwykle powszechnym wirusem, który zakaża koty. Występuje szczególnie często u bardzo młodych kociąt, kotów ze słabym układem odpornościowym i kotów niedożywionych stres , na przykład w środowisku kolonijnym lub schronisku.

Może powodować herpeswirus kotów zapalenie spojówek (zapalenie oka) a także objawy górnych dróg oddechowych w postaci kichania i zatkanego nosa u kotów. U zdecydowanej większości kotów, u których występują objawy kichania i wydzieliny z oczu, występuje zakażenie wirusem opryszczki.

Problem z wirusem opryszczki polega na tym, że chociaż objawy mogą pojawiać się i znikać, tak naprawdę nigdy nie można go usunąć z organizmu. Koty zakażone wirusem opryszczki mogą przez całe życie mieć nawroty zapalenia spojówek i kichania. Zaostrzenia występują częściej w okresach stresu, np. podczas przeprowadzki nowy dom albo wprowadzenie nowego dziecka lub zwierzę, które zmienia znajomy tryb życia.

Herpeswirus kotów może również predysponować koty do wtórnych infekcji bakteryjnych, które mogą prowadzić do gorszych objawów, takich jak gorączka, silne zatkanie nosa i brak węchu, bakteryjne zapalenie spojówek, letarg , I słaby apetyt .

Chociaż w ciągu ostatnich 20 lat z pewnością nastąpił postęp, opracowanie leków przeciwwirusowych na ogół było trudniejsze. Dzieje się tak dlatego, że lek ma mniej części wirusa, niż jest to możliwe bakteria . Ponadto dostępne leki przeciwwirusowe, w przeciwieństwie do większości antybiotyków, nie są w stanie wyleczyć infekcji wirusowej. Zamiast tego warunki te wymagają terapii przez całe życie.

Wyzwania te doprowadziły do ​​zainteresowania potencjałem L-lizyny w zakresie zmniejszania skutków objawów wirusa opryszczki poprzez podawanie czegoś, co w zasadzie jest suplementem diety, który ma bardzo niewiele zauważalnych skutków ubocznych.

Pomimo swoich obietnic, L-lizyna ma różne wyniki w badaniach naukowych.

Sposób użycia Wykazano, że lizyna hamuje wydalanie wirusa oraz zmniejszenie nasilenia zapalenia spojówek w warunkach eksperymentalnych.

Jednakże, przynajmniej u kotów ze schronisk, nie wykazano znaczącej poprawy lub zapobiegania infekcje górnych dróg oddechowych . Koty przebywające w schroniskach są podatne na działanie wielu czynników stresogennych i potencjalnych organizmów zakaźnych, co może komplikować monitorowanie leczenia i jego wyniki.

W 2015 roku dwóch wirusologów, Sebastiaan Bol i Evelien M. Bunnik, przeprowadziło badanie przegląd studiów w sprawie suplementacji lizyną u kotów i ludzi w odniesieniu do wirusów opryszczki. Doszli do wniosku, że przeglądane przez nich badania nie wykazały żadnych korzyści ze stosowania suplementacji lizyną u kotów chorych na herpeswirusa. W jednym z badań w grupie kotów przebywających w schronisku faktycznie wzrosło wydalanie wirusa.

Wkrótce po opublikowaniu badania an artykuł w „Wiadomościach Praktyki Weterynaryjnej”. przeanalizowali wyniki w świetle argumentów za i przeciw stosowaniu lizyny u kotów.

W nim dr David Maggs, kliniczny okulista weterynaryjny, którego badania nad FHV uwzględniono w badaniu Bol/Bunnik, odpowiedział na wnioski:

wściekłe spojrzenia kotów

„Byłem zaskoczony wnioskiem”, powiedział Maggs… Stwierdzenie braku dowodów wydaje mi się nieco dziwne, ponieważ w swoim manuskrypcie wskazano, że istniało co najmniej jedno badanie, które sugerowało korzyści.

[Zalecam być może, aby złagodzić ostateczny wniosek, ponieważ nie sądzę, że możemy powiedzieć, że należy przerwać podawanie leku wszystkim kotom chorym na herpeswirusa – stwierdziła Maggs. Myślę, że wprowadzili użyteczną przestrogę dotyczącą tego, czy należy rozpoczynać leczenie u każdego kota, ale zalecenie natychmiastowego zaprzestania leczenia jest prawdopodobnie mocniejszym wnioskiem, jaki wyciągnąłbym z tych samych danych.

Mam klientów, którzy mówią mi, że za każdym razem, gdy odstawiają kota lizyną, problem powraca, powiedział (dr Maggs). To całkowicie anegdotyczny dowód, ale… używam go jako przykładu, że nie powinniśmy zalecać całkowitego natychmiastowego zaprzestania terapii u wszystkich kotów.

W artykule cytowany jest inny lekarz weterynarii, dr Gary Norsworthy, który ma podobną perspektywę jak dr Maggs:

[Lizyna] jest często używana przez wielu moich klientów… powiedział dr Norsworthy. Wbrew temu, co mówi nauka, reakcja niektórych kotów jest bardzo przekonująca.

Nie polecam go jako leczenia pierwszego rzutu w przypadku kociego wirusa opryszczki typu 1 – stwierdził, ale też nie odradzam. Koty nie są zbyt obeznane z literaturą (badawczą). Jego zastosowanie powinno opierać się na reakcji, naukowej lub nie.

Obaj lekarze weterynarii podkreślają znaczenie niepotwierdzonych dowodów na dalsze stosowanie lizyny u niektórych kotów. Dowody anegdotyczne to takie, które są zbierane w drodze osobistej obserwacji, na przykład przez lekarza obserwującego wynik leczenia konkretnego pacjenta.

Takie podejście do dowodów anegdotycznych kwestionuje dr Bol w swoim artykule: …Dowody anegdotyczne nie są dowodem. … Dowody anegdotyczne są sprzecznością samą w sobie.

Choć formalne badania wydają się nie potwierdzać stosowania lizyny u kotów, lekarze weterynarii, którzy stosowali tę lizynę od wielu lat, mogą nadal ją zalecać na podstawie poprawy, jaką zaobserwowali u swoich pacjentów.

Zalecenia te mogą być częściej stosowane u kotów domowych z przewlekłą historią wirusa opryszczki. Podawanie go kotom w zaciszu własnego domu może być mniej stresujące i może występować mniej czynników stresogennych komplikujących ich zdrowie.

Skutki uboczne L-lizyny dla kotów

Na szczęście skutki uboczne L-lizyny są rzadkie. W badaniach klinicznych nie zaobserwowano działań niepożądanych. Uważa się, że toksyczność przedawkowania jest mało prawdopodobna. Jednakże skutki żołądkowo-jelitowe, takie jak zmniejszenie apetytu, wymioty , I biegunka może wystąpić, jeśli kot spożyje dużą ilość lizyny.

Dawka L-lizyny dla kotów

Koty mogą przyjmować L-lizynę jako przekąskę lub smakołyk i zaleca się spożywanie jej podczas jednego posiłku.

Istnieje wiele produktów zawierających L-lizynę, które można stosować jako suplement dla kotów. Chociaż wiele produktów może być oznakowanych jako przeznaczone do stosowania u kotów i kociąt, należy pamiętać, że żaden z produktów nie jest zatwierdzony przez FDA do leczenia lub leczenia wirusa opryszczki u kotów, a wszystkie dawki uważa się za niezgodne z etykietą.

Żel L-lizyna(Viralys jest popularną marką, ale istnieje wiele leków generycznych) występuje w dawce 250 mg na 1,25 ml. L-lizyna w proszku(Viralys ponownie jest popularną marką wśród dostępnych leków generycznych) występuje w dawce 250 mg na zaokrągloną miarkę. L-lizyna żujepod marką Optixcare zawiera 500 mg na miękki przysmak do żucia.

Zalecana poza wskazaniami rejestracyjnymi dawka L-lizyny u kotów stosujących jeden z tego typu produktów wynosi 205 mg dla kociaka lub do 500 mg dla dorosłego kota. Dawki można podawać raz lub dwa razy dziennie.

Generalnie zaleca się, aby kot spożył całą dawkę podczas jednego posiłku. Na przykład kotek powinien zjeść cały żel lub przeżuć go w ramach smakołyku. Jeśli proszek jest używany i mieszany z jedzeniem, należy go zjeść w całości na raz i nie podjadać w ciągu dnia.

Podawanie L-lizyny powinno być dla Twojego kota przyjemnym doświadczeniem. Uważa się, że stres wywołany wymuszonym podawaniem leku prawdopodobnie przeciwdziała wszelkim potencjalnym korzyściom.

Wniosek

Koty domowe, które przyjmują L-lizynę w zaciszu własnego domu, są mniej podatne na stres i czerpią z niego najwięcej korzyści.

L-lizyna może być zalecana do stosowania u kotów cierpiących na przewlekłą infekcję wirusem opryszczki. Chociaż dowody na skuteczność leczenia lub zapobiegania objawom górnych dróg oddechowych są różne, niektórzy weterynarze nadal zalecają tę terapię na podstawie korzyści, jakie widzą u swoich pacjentów. Może wykazywać największe sukcesy u kotów domowych, które żyją w zadbanym i mniej stresującym środowisku. Brak znaczących skutków ubocznych i postrzeganie go jako suplementu diety sprawił, że jest to korzystna opcja pomocy w przypadku przewlekłego wirusa opryszczki.

Zastrzeżenie dotyczące dawkowania leku: Jesteśmy w stanie zapewnić dawki wyłącznie leków zatwierdzonych przez FDA do stosowania u kotów i wyłącznie zgodnie z wytycznymi na etykiecie. W przypadku leków stosowanych poza wskazaniami rejestracyjnymi możemy podać jedynie wytyczne i informacje dotyczące bezpieczeństwa stosowania. Bezpieczne i odpowiednie dawkowanie leków niezarejestrowanych może określić wyłącznie lekarz weterynarii pierwszego kontaktu.

Zachęcamy do współpracy z lekarzem weterynarii w celu ustalenia, czy dany lek jest odpowiedni dla Twojego kota. Samodzielna zmiana lub dostosowanie dawki dla kota bez konsultacji z lekarzem weterynarii może wiązać się z ryzykiem. Nie zachęcamy do stosowania leków przepisywanych do stosowania u ludzi u zwierząt domowych bez uprzedniej konsultacji z lekarzem weterynarii pierwszego kontaktu.

Często Zadawane Pytania

Ile L-lizyny powinienem podawać mojemu kotu?

Ogólne zalecenia dotyczące suplementacji L-lizyną dla kotów wynoszą do 250 mg dla kociąt lub do 500 mg dla dorosłych kotów, podawane raz lub dwa razy dziennie. W przypadku większości dostępnych produktów odpowiada to około 1 ml żelu na jedno żucie lub jedną miarkę proszku.

jak wygląda wzrok kota

Czy mogę codziennie podawać mojemu kotu L-lizynę?

Tak. W rzeczywistości, jeśli używasz L-lizyny jako suplementu łagodzącego objawy wirusa opryszczki, powinieneś ją podawać codziennie. Chociaż L-lizynę można podawać również podczas nawrotów choroby, prawdopodobnie ma ona bardziej zapobiegawcze działanie u kotów wykazujących przewlekłe objawy wirusa opryszczki, jeśli jest stosowana konsekwentnie.

Czy można podawać kotom L-lizynę?

Tak, ale upewnij się, że używasz produktu przeznaczonego lub oznakowanego do stosowania u kotów. Istnieją również suplementy dla ludzi, których należy unikać stosowania u kotów. Formy przeznaczone dla kotów są mniej stresujące w podawaniu (w postaci smakołyku do żucia, smacznego żelu lub aromatyzowanego proszku do mieszania z karmą). Stres związany z podawaniem L-lizyny kotom może zniweczyć jego potencjalne korzyści.

Czy Lizyna dla kotów ma skutki uboczne?

Chociaż przy bardzo dużych dawkach możliwe są zaburzenia trawienia, nie obserwowano rutynowo znaczących działań niepożądanych u kotów otrzymujących L-lizynę w zalecanych, oznakowanych dawkach.

Jak długo działa lizyna u kotów?

Czas, po którym można zaobserwować działanie lizyny, może być różny i zależeć od nasilenia występujących objawów ze strony górnych dróg oddechowych, a także od tego, jak stresujące jest otoczenie. Wszelkie poważniejsze infekcje górnych dróg oddechowych lub powikłane infekcjami bakteryjnymi będą mniej skuteczne.

Lizyna może być również mniej skuteczna u kotów z istniejącymi wcześniej zaburzeniami zachowania związanymi z lękiem lub strachem lub w środowiskach, w których żyje wiele kotów.

Ogólnie rzecz biorąc, aby oczekiwać poprawy, potrzeba co najmniej kilku dawek lizyny. Pełne efekty suplementacji lizyną mogą zająć nawet kilka tygodni, ale w tym czasie powinna być widoczna stopniowa poprawa.

Anegdotycznie, u kotów, które były długoterminowo suplementowane lizyną, ale które je przerwano wraz z ponownym pojawieniem się objawów URI, właściciele zgłaszali poprawę w ciągu 1-2 tygodni od wznowienia suplementacji lizyną.