kot z plamami

Kliknij poniżej, aby przejść dalej

• Charakterystyka
• Temperament
• Inteligencja
• Jedzenie i dieta
• Ćwiczenia
• Zdrowie
• Szkolenie
• Pielęgnacja
• Ciekawe fakty

Przegląd rasy

Istnieje kilka odmian perskich, o których warto wiedzieć. Uważa się, że perski lalka z twarzą, znany również jako wariant tradycyjny lub staromodny, jest oryginałem. Nie mają ekstremalnych rysów twarzy, jak Persowie o twarzy Peke, z płaskimi, wciśniętymi twarzami i związanymi z nimi problemami zdrowotnymi.

Niezależnie od tego, o jakim typie mówimy, te piękne koty nie bez powodu stale należą do Stowarzyszenia Miłośników Kotów, skupiającego 10 najbardziej ukochanych ras. Ich delikatny i słodki charakter w połączeniu z atrakcyjnym wyglądem sprawia, że ​​są bardzo poszukiwane.

Jeśli zastanawiasz się nad adopcją, jest kilka rzeczy, które musisz najpierw wiedzieć. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się wszystkiego, co musisz wiedzieć o tej rasie, w tym o jej wymaganiach pielęgnacyjnych i problemach zdrowotnych.

Charakterystyka kota perskiego

Kocięta rasy kotów perskich

Źródło zdjęcia: B.Stefanov, Shutterstock

Jak wspomniano powyżej, persy są jedną z najpopularniejszych ras kotów na świecie, więc znalezienie hodowcy w pobliżu powinno być stosunkowo łatwe. Jednak nie daj się zwieść myśleniu, że będziesz w stanie zaadoptować tę rasę przy napiętym budżecie.

Persy są kotami niezwykle drogimi w zakupie, a te z rodem wystawowym lub mistrzowskim będą jeszcze droższe. Jeśli masz ochotę na konkretny kolor lub wzór, powinieneś także spodziewać się wyższej ceny, ponieważ niektóre są rzadsze i cieszy się znacznie większym popytem.

Jeśli poważnie myślisz o adopcji persa, nie wybieraj kociaka od najtańszego hodowcy, jakiego znajdziesz. Nieodpowiedzialni hodowcy mogą sprzedawać swoje kocięta po znacznie bardziej przystępnej cenie, ale na dłuższą metę prawdopodobnie zapłacisz za to wysokimi rachunkami za weterynarza wynikającymi ze złych praktyk hodowlanych.

Temperament i inteligencja kota perskiego

Koty perskie znane są ze swojego łagodnego, wyluzowanego i spokojnego temperamentu. Wolą spokojne otoczenie i każdego dnia chętnie wylegują się na kanapie, zamiast wspinać się po szafkach kuchennych. Te słodkie koty mogą wykazywać krótkie wybuchy aktywności przypominające kocięta, ale nie należy oczekiwać, że będą miały zbyt duże problemy ze skakaniem lub wspinaniem się na różne rzeczy. Persowie są najszczęśliwsi, gdy leżą obok ciebie lub siedzą na kolanach. Kiedy już znajdą przytulne miejsce, mogą tam leniuchować cały dzień, co czyni je jedną z najbardziej leniwych ras kotów na świecie. Pers dosłownie cały dzień spałby, gdyby nie musiał wstawać, żeby się napić, zjeść i skorzystać z kuwety.

Czy te koty są dobre dla rodzin?

Persowie mogą tworzyć fantastyczne zwierzęta domowe, ponieważ są znani ze swojego słodkiego, cierpliwego i łagodnego temperamentu. Naprawdę kochają ludzi i dobrze dogadują się z dziećmi, które potrafią szanować granice. Rasa na ogół preferuje ciche i spokojne środowisko, ale może nauczyć się przystosowywać do bardziej aktywnych i hałaśliwych gospodarstw domowych.

czym karmić sumy kory

Czy ta rasa dogaduje się z innymi zwierzętami?

Słodka i delikatna osobowość persa sprawia, że ​​jest on doskonałym wyborem dla gospodarstw domowych, w których znajdują się inne koty. Mogą nawet dogadać się z cichymi psami, które szanują swoje granice. Możesz zwiększyć szanse, że Twoje zwierzaki się dogadają, wprowadzając je powoli i celowo.

Co warto wiedzieć, posiadając kota perskiego:

Wymagania dotyczące żywności i diety

Persy to bardzo wyluzowana i leniwa rasa, więc trzeba je odpowiednio karmić aby upewnić się, że nie przejadają się i nie stają się otyli ze względu na obniżony poziom aktywności. Jest to rasa, której nie chcesz karmić za darmo, dlatego staraj się podawać dwa lub trzy posiłki dziennie w kontrolowanych porcjach. Ich dieta powinna składać się z pożywnej, bogatej w białko dostępnej w handlu karmy dla kotów, która spełnia wymagania ich obecnego etapu życia.

Proszę zwracać szczególną uwagę na swojego persa podczas jedzenia. Niektórzy mogą napotkać problemy z niewyrównaną szczęką z powodu płaskiej twarzy. Może to powodować problemy, gdy próbują podnieść lub przeżuć jedzenie. Jeśli zauważysz, że jest to problem dla Twojego kota, zalecamy zapytać lekarza weterynarii o karmę opracowaną specjalnie z myślą o Persach. Te krokiety składają się z kształtów uznawanych za łatwiejsze do spożycia dla tej rasy.

Źródło zdjęcia: Patrick Foto, Shutterstock

Ćwiczenia

Jak już wspomnieliśmy, persy są na ogół rasą niskoenergetyczną. Chętnie spędzają cały dzień wylegując się. Nie oznacza to jednak, że koniecznie powinieneś do tego zachęcać. Baw się perskim w krótkich seriach przez cały dzień. Nie przepadają szczególnie za skakaniem ani wspinaniem się, dlatego zalecamy znalezienie rodzaju pościgu, który pozwoli zaspokoić wewnętrznego łowcę Twojego zwierzaka. Wypróbuj wskaźniki laserowe, kulki lub zabawki wypełnione kocimiętką aby zobaczyć, który Twój kotek lubi najbardziej.

Szkolenie

Persy to inteligentne koty, które można wyszkolić, aby reagowały na Twoje sygnały. Jeśli planujesz trenować swojego persa, zalecamy zainwestowanie w kliker i mnóstwo pozytywnych wzmocnień (np. smakołyków o wysokiej wartości), aby zachęcić zwierzaka do szybszej nauki.

Pielęgnacja

Persowie są znani ze swojej pięknej, gęstej i długiej sierści. Niestety ich sierść wymaga częstej konserwacji i wiele od Ciebie będzie wymagać, aby zachowały jak najlepszy wygląd. Ich futro może być tłuste i podatne na matowienie, dlatego należy je szczotkować codziennie. Kup grzebień, który może dosięgnąć gruby podszerstek Twojego zwierzaka aby mieć pewność, że uporasz się z wszelkimi splątaniami, zanim zamienią się w bolesne maty. Pomijanie sesji pielęgnacyjnych może skutkować dużymi węzłami, które będą wymagały pomocy doświadczonego fryzjera i mogą oznaczać konieczność ogolenia kota.

Nie tylko na sierść persa musisz zwrócić szczególną uwagę. Ta rasa o płaskiej twarzy wytwarza więcej łez niż inne, co może powodować plamienie łez. Polecamy codziennie czyść oczy kota ciepłą i wilgotną bawełnianą ściereczką do twarzy, aby usunąć widoczne plamy.

ile kosztuje kotek

Źródło obrazu: slowmotiongli, Shutterstock

Zdrowie i warunki

Choć niektóre źródła sugerują, że persy mogą żyć standardowo od 15 do 20 lat, jak większość innych ras kotów, wydaje się, że tak nie jest. Badania pokazują dożywają zaledwie 13,5 roku życia i że 64,9% wszystkich Persów będzie cierpieć na co najmniej jedną chorobę.

Do najczęstszych schorzeń występujących u tej rasy należą problemy z sierścią, choroby zębów, przerośnięte paznokcie i wydzielina z oczu. Uważa się, że wysoka częstość występowania problemów ze zdrowiem zębów i oczu wynika z bardziej płaskiej twarzy rasy.

czy koty mogą jeść stewię?

Jeśli adoptujesz persa o twarzy peke, wiedz, że jego konfiguracja twarzy prawdopodobnie spowoduje, że będzie cierpiał na problemy zdrowotne, które mogą się pogorszyć, gdy Twój kotek wkroczy w swoje złote lata. Anatomia twarzy może również narażać je na ryzyko chorób górnych dróg oddechowych, zwanych zespołem brachycefalicznym.

Najczęstszymi przyczynami śmierci Persów były choroby nerek i nowotwory. Wielotorbielowatość nerek (PKD) powoduje niewydolność nerek i występuje u Persów z częstością 36–49%.

• Zaburzenia sierści
• Zaburzenia skóry
• Warunki oczu
• Choroba zębów

• PKD
• Rak

Mężczyzna kontra kobieta

Jedyną potwierdzoną różnicą między kobietami i mężczyznami Persów jest ich wielkość. Samce są większe zarówno pod względem wzrostu, jak i masy ciała niż ich samice. Istnieją pewne anegdotyczne doniesienia o różnych cechach osobowości mężczyzn i kobiet, ale nie są one oparte na nauce i zamiast tego odnotowują je obecni perscy właściciele. Płeć nie jest czynnikiem decydującym o temperamencie, ponieważ wydaje się, że sposób wychowania zwierzęcia odgrywa większą rolę w rozwoju osobowości.

3 mało znane fakty na temat kota perskiego

1.Persy występują w wielu kolorach i wzorach sierści.

Istnieje siedem podziałów umaszczenia kotów perskich, w tym jednolite, srebrny i złoty , dymne i cieniowane, pręgowane, dwubarwne i particolor. Jak wspomniano powyżej, siedem jednolitych kolorów to biały, czarny, niebieski, kremowy, czekoladowy, liliowy i czerwony. Jednakże w obrębie pozostałych sześciu działów występuje ogromna różnorodność ubarwień i wzorów, w tym szynszyla, pręgowany makrela, perkal, pręgowany pręgowany, szylkret i krem ​​liliowy, żeby wymienić tylko kilka.

2.Pers jest punktem wyjścia dla wielu innych ras.

Persowie odegrali ogromną rolę w powstaniu wielu innych, lubianych ras. Na przykład egzotyczny krótkowłosy został wyhodowany jako krótkowłosy wariant psa perskiego. Przyjęły jednak brachycefaliczną budowę twarzy, co czyni je podatnymi na różne schorzenia.

Burmilla to rasa kotów domowych, która powstała w wyniku skrzyżowania szynszyli perskiej z kotem birmańskim.

Himalayan to podrasa powstała ze skrzyżowania syjamskiego z persem.

3.Persowie nie zawsze mieli swoją charakterystyczną płaską twarz.

W latach pięćdziesiątych XX wieku spontaniczna mutacja spowodowała płaską twarz, którą wielu z nas zna jako znak rozpoznawczy tej rasy. Do tego momentu Persowie nie mieli płaskich twarzy. Te koty o pysku pekińskim, nazwane na cześć rasy psów pekińskich o płaskich pyskach, stały się rasą całkowicie odrębną od rasy perskiej. Jednak w połowie lat 90. popularność znacznie spadła ze względu na dobrze znane problemy zdrowotne, które często nękały tę rasę.

Źródło obrazu: zdjęcie stockowe CKYN, Shutterstock

niebieski kot

Ostatnie przemyślenia

Persowie są naprawdę piękna rasa z wieloma zbawiennymi cechami. Jeśli ich łagodne i słodkie osobowości nie będą cię nękać, mogą to zrobić ich wspaniałe i pluszowe płaszcze, ogromne, wyraziste oczy i zarumienione twarze.

Rodziny chcące adoptować persa powinny być przygotowane na codzienne przeprowadzanie sesji pielęgnacyjnych w domu, aby ich zwierzęta wyglądały jak najlepiej. U źle pielęgnowanego persa mogą pojawić się bolesne maty, które wymagają golenia w celu usunięcia.

Jeśli planujesz powitać persa w swoim domu, przeprowadź badania, aby mieć pewność, że adoptujesz od renomowanego hodowcy, który stosuje bezpieczne praktyki hodowlane. Hodowców przydomowych jest mnóstwo i niestety nie zależy im na dobru kota. Chociaż te kocięta mogą być tańsze w zakupie, na dłuższą metę możesz spalić się kosztownymi rachunkami weterynaryjnymi z powodu złego stanu zdrowia wynikającego ze złej hodowli.

• https://www.rvc.ac.uk/vetcompass/news/persian-cats-at-high-risk-of-health-problems-study-shows
• https://www.ufaw.org.uk/cats/persian-polycystic-kidney-disease#:~: tekst=ustalony%20że%20około%2036%2D49%25%20z%20wszystkich%20Persowie%20mają%20%20stan

Wyróżnione zdjęcie: ANURAK PONGPATIMET, Shutterstock