Kliknij, aby przejść dalej

Koty syjamskie pochodzą z Tajlandii i do 1939 roku oficjalnie nazywały się Siam. Do Londynu, a później do obu Ameryk, sprowadzono je w XIX w.^twiek. Dowiedz się więcej o pochodzeniu i wyjątkowej historii tych wyjątkowych kotów.

Pochodzenie kota syjamskiego

Koty syjamskie pochodzą z Syjamu, ale toczy się dyskusja na temat ich wieku. Uważa się, że są one przedstawione w tajskim rękopisie Tamra Maew (znany jako Wiersze z książki o kotach ), który powstał między XIV a XVIII wiekiem. Manuskrypty te są przechowywane w Bibliotece Narodowej Tajlandii, a niektóre w Bibliotece Brytyjskiej i Bibliotece Narodowej Australii.

Źródło obrazu: Piqsels

Rozwój syjamski w Wielkiej Brytanii

W 1884 roku brytyjski konsul generalny w Bangkoku Edward Blencowe Gould sprowadził do Wielkiej Brytanii parę hodowlaną syjamczyków – Pho i Mia – dla swojej siostry Lilian Jane Gould. Później w 1901 roku była współzałożycielką Klubu Kotów Siamskich. Para urodziła trzy kocięta syjamskie – Ngai, Kalohom i Khromata, które zostały pokazane na wystawie Crystal Palace w Londynie.

Niestety, trzy kocięta zmarły niedługo po wystawie, ale w krótkim czasie zrobiły spore wrażenie. Popularność kotów syjamskich wzrosła wśród Brytyjczyków, którzy przyzwyczaili się już do kotów brytyjskich krótkowłosych i perskich.

Dla porównania, syjamczycy są dłużsi i szczuplejsi, mają klinowate głowy i duże uszy. Mają także charakterystyczną spiczastą sierść. Wrażenie nie zawsze było pozytywne. W rzeczywistości jedna osoba określiła syjamskiego jako nienaturalny koszmar kota.

Mimo to hodowla nadal stanowiła podstawę dla całej rasy w Wielkiej Brytanii. Uważa się, że większość współczesnych kotów syjamskich pochodzi od tego oryginalnego importu.

Źródło obrazu: STARSsoft, Shutterstock

Syjamczycy w czasach nowożytnych

Syjamski to jeden z kilku kotów wymienionych w Tamra Maew , choć pierwszego udokumentowanego kota syjamskiego w USA przyjął prezydent USA Rutherford B. Hayes w 1878 roku. Kot otrzymał imię Siam i został wysłany przez konsula amerykańskiego w Bangkoku.

Popularność kotów syjamskich tylko rosła, a na przestrzeni lat posiadało je wiele znanych osobistości. Niektórzy znani właściciele to Marilyn Monroe, Andy Warhol, Michael Landon, Elizabeth Taylor i John Lennon. Koty syjamskie pojawiły się także w filmach takich jak Disney's Lady and the Tramp i That Darn Cat!

Współcześni hodowcy nadal zachowują rodowód syjamski, chociaż obecnie dostępne są dwa typy syjamskie: nowoczesny syjamski pokazowy i tradycyjny syjamski. Chociaż oba koty pochodzą od tych samych odległych przodków, nie mają wspólnych przodków i tworzą dwie podrasy: syjamską staromodną i syjamską jabłkową.

Pomimo różnic między nową i starą odmianą syjamską, łączy je wiele podobieństw w zakresie gibkich ciał, szerokich uszu, smukłego ogona i charakterystycznej spiczastej sierści. Tradycyjne koty syjamskie mają opalone ciało z ciemniejszymi punktami na nogach, ogonie, uszach i twarzy.

Jednakże rozwinęło się kilka rodzajów spiczastej sierści, w tym kropki pieczętne, kropki niebieskie (chłodnoszare), kropki czekoladowe i kropki liliowe (ciepłoszare). Kolory te nie zostały zaakceptowane w kręgach wystawowych ani hodowlanych, ale stały się popularne wśród właścicieli .

Od kotów syjamskich wywodzi się kilka ras, w tym kot balijski, birmański, birmański, krótkowłosy Colorpoint, himalajski, jawajski, ocicat, orientalny krótkowłosy, ragdoll, Savannah, kot tajski, tonkijski i mekong bobtail.

Wniosek

Koty syjamskie mają wyjątkową historię i trwałe dziedzictwo w kocim świecie. W swojej wczesnej historii byli blisko rodziny królewskiej, przechodząc do bardziej nowoczesnej interpretacji monarchii w postaci amerykańskich prezydentów i celebrytów. Obecnie koty syjamskie są nadal popularną rasą, która występuje w wielu odmianach i przyczyniła się do powstania wielu innych wyjątkowych ras kotów na całym świecie.

Zobacz także:

• Syjamski punkt płomienia
• Manx syjamski

• https://www.britannica.com/animal/Siamese-breed-of-cat
• https://news.cvm.ncsu.edu/national-siamese-cat-day-facts/

Wyróżniony obraz: Andreas Lischka, Pixabay