Kliknij, aby przejść dalej
HistoriaPopularność
Formalne uznanie
Fakty
Niebieski Kot perski ma zauważalny wygląd z płaską twarzą i dużymi oczami. Mają także niezwykle krótki nos, który może uniemożliwiać im prawidłowe oddychanie w porównaniu z innymi kotami. Mają średnie lub duże ciało, ciężkie kości i krótkie, grube nogi.
najlepszy szampon dla kota na łupież
Najbardziej godną uwagi cechą kota perskiego błękitnego jest jego długie, jedwabiste futro, zwane także kotami błękitnymi długowłosymi. Jeśli kiedykolwiek ciekawiły Cię te wyjątkowe małe koty, czytaj dalej, aby poznać więcej historii i ciekawych faktów na ich temat.
Najwcześniejsze w historii wzmianki o niebieskich kotach perskich
Pers to rasa starożytna. Uważa się, że pierwotnie przybyli z Mezopotamii, którą później nazwano Persją, a następnie Iranem. Koty nie były dobrze znane na całym świecie, dopóki europejscy odkrywcy nie przemycili ich z ich ojczyzny, Persji w XVII wieku.
Kiedy przybyli do Europy, handlarze sprzedawali je wraz z innymi znakami rozpoznawczymi elity, takimi jak klejnoty i jedwabie. Te koty perskie stały się wówczas symbolami luksusu dla świata zachodniego.
Ze względu na mieszaną hodowlę w XIX wieku niektórzy uważają, że Persowie różnią się od starożytnych kotów irańskich. Być może nadal mają we krwi trochę persa, ale niektórzy twierdzą, że to nie wystarczy, aby zakwalifikować je jako koty perskie. Ta kwestia jest szeroko dyskutowana.
Źródło zdjęcia: Igor Leonow, Shutterstock
Jak niebieskie koty perskie zyskały popularność
Od czasu, gdy Persowie przybyli ze słonecznej pustyni Persji do Europy, zyskali na popularności. Byli ulubieńcami wielu historycznie królewskich figurantów. Dotyczy to między innymi królowej Wiktorii, znanej miłośniczki wielu zwierząt.
Ich popularność zaczęła gwałtownie rosnąć, gdy Persowie pojawili się na dużym ekranie. Pers wystąpił obok Jamesa Bonda w roli ulubionego towarzysza nikczemnego Blofelda i wielokrotnie pojawiał się w filmach o Austinie Powersie.
monstera pyszna, toksyczna dla kotów
Formalne uznanie niebieskich kotów perskich
Ponieważ koty perskie istnieją od eonów, mają rodowód starej szkoły, który jest zgodny z ich rodowodem. Koty rasowe w klasie perskiej zostały po raz pierwszy przyjęte do klubów hodowlanych w całej Europie w połowie XIX wieku. Brały nawet udział w pierwszej wystawie kotów zorganizowanej w londyńskim Crystal Palace w 1871 roku.
Pierwsi rasowi persowie przybyli do Stanów Zjednoczonych około 1875 roku, gdzie stali się jednymi z najwcześniejszych kotów rasowych według Cat Fancier’s Association. Stowarzyszenie to akceptuje szeroką gamę kolorów sierści perskiej, w tym:
- Stałe (w tym niebieskie, czarny i biały)
- Srebrny i złoto
- Dym i zacieniony
- Mora
- Partikolor
- Dwubarwny
- Himalajski
Płaszcz perski może mieć prawdziwą tęczę kolorów, ale wiele odmian nie zostało jeszcze zaakceptowanych.
Zobacz ten post na Instagramie
5 unikalnych faktów na temat niebieskich kotów perskich
1.Niebieskie koty perskie są leniwe
Persy to leniwe koty. Prawie zawsze można je spotkać śpiące przez dłuższy czas w ciągu dnia. Koty śpią średnio od 12 do 16 godzin dziennie. Jednak Blue Persian przenosi to na wyższy poziom; śpią około 20 godzin dziennie.
2.Te koty nie są najostrzejszymi narzędziami w szopie
Wiele ras jest przebiegłych, psoci i praktycznie szkoli swoich właścicieli, aby zawsze dostawali to, czego chcą. Dla kontrastu, Persowie są przyjaźni, ale nie aż tak bystrzy. Większość czasu spędzają śpiąc, więc nie mają zbyt wiele czasu na intrygi.
3.Persowie są tak przyjaźni jak psy
Jedną z najbardziej ujmujących cech kota perskiego jest jego przyjazna osobowość. Często są łagodne i kochające jak pies. Jest to dość dziwne w przypadku kotów, ponieważ wiele ras jest znanych z tego, że są bardziej powściągliwe. Pers kontrastuje z tym, podbiegając do drzwi, aby powitać Cię po długim dniu. Uwielbiają przytulać się do Twoich kolan, gdy tylko mają ku temu okazję.
Źródło obrazu: cromaconceptovisual, Pixabay
4.Niebieski pers często żyje długo
Kiedy zdobędziesz persa błękitnego, spodziewaj się, że będziesz miał towarzysza przez wiele lat. W porównaniu do wielu zwierząt rasowych, Persowie nie są predysponowani do tak wielu problemów zdrowotnych. Jedynym wyjątkiem jest policystyczna choroba nerek. Na szczęście większości hodowców udało się wyeliminować gen powodujący tę chorobę u tych kotów.
Persowie żyją średnio od 15 do 18 lat. Jednak niektórzy prowadzący zdrowy tryb życia i dobrą genetykę mogą nawet dożyć 25 lat!
5.Persowie nie dbają o swoje płaszcze
Większość znanych nam kotów to maszyny czyszczące. Dbają o siebie, liżąc i pielęgnując, dopóki nie rozpracują wszystkich splotów i mat. Jednak leniwa strona kota perskiego jest niezaprzeczalna, jeśli chodzi o jego sierść. Wolą się zdrzemnąć, niż się umyć.
Niestety pers ma grubą, długowłosą sierść, która szybko robi się matowa. Ten brak higieny osobistej sprawia, że są one niezwykle wymagające w utrzymaniu. Aby utrzymać sierść na wierzchu, należy je szczotkować codziennie . Zaletą tego jest to im częściej szczotkujesz twój perski płaszcz, tym mniej kot zrzuci po domu.
Czy niebieski kot perski jest dobrym zwierzakiem?
Jeśli szukasz przyjaznego kota, który nie będzie wpadał w żadne kłopoty, ta rasa będzie dla Ciebie dobrym rozwiązaniem. Jednak pers błękitny może nie wydawać się tak wciągający jak inne koty, ponieważ zwykle nie lubią się bawić, nawet jako kocięta.
ciasteczka dla kotów
Innym czynnikiem, który należy wziąć pod uwagę, jest pielęgnacja związana z utrzymaniem sierści persa. Jeśli nie będziesz ich czesać, będą prowadzić stosunkowo nieszczęśliwe życie. Maty i sploty ciągną za skórę, gdy stają się zbyt duże i ciasne. Jeśli nie będzie odpowiednio leczony, może powodować niemal ciągły ból.
Wniosek
Niebieskie Persy mają zabawne osobowości, fascynującą historię i dziwaczne aspekty swojego charakteru, które odróżniają je od wielu innych ras kotów. Od Persji po dwory królowej Wiktorii i stając się jedną z najpopularniejszych ras w Ameryce Północnej, te koty pozostawiły ślady łap w naszych sercach.
Autor: Linn Currie, Shutterstock
