Koronawirus (wirus RNA), który atakuje ludzi podczas pandemii COVID19, ma pełną nazwę SARS-CoV-2. Wielu właścicieli kotów ma pytania dotyczące tego, jak może to – lub nie – wpłynąć na ich własnego kota, a także na populację kotów domowych.

W tym artykule wyjaśniono podstawy naukowe stojące za tym, co dotychczas wiemy o zakażeniach koronawirusem kotów w ogóle, a także o Covid-19 u kotów w szczególności.

Szybki przegląd: Koronawirus u kotów

Historia kotów i infekcji koronawirusem

Sytuacja dotycząca kotów i koronawirusów była złożona przed globalną pandemią, a teraz jest jeszcze bardziej skomplikowana. Najbardziej znanym aspektem tego zjawiska jest podłoże zakaźnego zapalenia otrzewnej kotów, które jest wywoływane przez kociego wirusa koronowego (FCov). Jest to jedna z najpowszechniejszych poważnych chorób zakaźnych dotykających koty domowe.

Problem zaczyna się od jelitowego (jelitowego) koronaawirusa kotów, znanego jako feline enteric coronawirus (FeCV), który występuje u 80–90% kotów żyjących w gospodarstwach domowych i hodowlach obejmujących wiele kotów. Replikacja i zjadliwość wirusa są na wysokim poziomie i dotykają koty w wieku od zaledwie kilku tygodni do kilku lat. Prawie wszystkie te infekcje są nieszkodliwe, nie powodują żadnych objawów choroby lub występują jedynie łagodne objawy biegunka .

Wirus wydalany jest z kałem, łatwo rozprzestrzeniając się między kotami, zwykle poprzez kuwety, i przeżywając w środowisku do siedmiu tygodni. Nowy młody kot w gospodarstwie domowym zostanie zarażony drogą pokarmową, głównie poprzez kontakt z kuwetami lub pudełkami. Bezpośrednie przeniesienie tej infekcji wirusowej z kota na kota zdarza się rzadko.

Po zakażeniu FeCV wirus może przez krótki czas znajdować się w przewodzie pokarmowym i krwi, a następnie może być wydalany z kałem przez tygodnie, miesiące, a w niektórych przypadkach przez całe życie. Jednakże u bardzo małej części kotów zakażonych FeCV stosunkowo łagodny wirus mutuje, stając się zjadliwym biotypem wirusa zakaźnego zapalenia otrzewnej kotów (FIPV), który następnie powoduje Zakaźne zapalenie otrzewnej kotów (FIP).

czarny nagi kot

Rozwój FIP to złożona seria zdarzeń obejmujących odpowiedź immunologiczną i makrofagi oddziałujące z patogenami w określony sposób. Objawy choroby obejmują utratę wagi, obrzęk brzucha i inne objawy. Badacze medycyny weterynaryjnej, tacy jak Niels Pedersen i Diane Addie, przeprowadzili wyjątkową pracę nad zrozumieniem patogenezy tej choroby.

Więcej szczegółów na temat tej choroby, w tym sposobu ostatecznego rozpoznania FIP (np. biopsja zmian ziarniniakowych), a także dyskusje na temat leczenia tej często śmiertelnej choroby można znaleźć w osobnym artykule na temat zakaźnego zapalenia otrzewnej kotów w innym miejscu tej witryny.

Nowy koronawirus powiązany z pandemią (SARS-CoV-2) znów jest zupełnie inny i może wpływać na koty w zupełnie inny sposób niż koronawirus jelitowy kotów: dalsza część tego artykułu poświęcona będzie temu tematowi.

Dla ułatwienia zrozumienia w pozostałej części tego artykułu koronawirus (SARS-CoV-2) był określany po prostu jako COVID-19.

W jaki sposób koty zarażają się koronawirusem (Sars-Cov-2)?, przyczyną Covid-19

Chociaż nie udokumentowano żadnego przeniesienia wirusa ze zwierzęcia na człowieka, badania wykazały, że koty mogą zarazić się wirusem Covid-19, a zakażone koty mogą przenosić wirusa na inne koty. Jedno z badań przeprowadzonych w Wuhan wykazało, że wiele kotów na danym obszarze miało wykrywalnego wirusa lub przeciwciała sugerujące wcześniejsze zakażenie wirusem, a koty z najwyższym poziomem wirusa dzieliły gospodarstwa domowe z zakażonymi osobami.

Sugeruje się, że zdrowe koty przenoszą wirusa Covid-10 przede wszystkim od zakażonych ludzi, a nie od innych kotów, chociaż to drugie nadal jest możliwe.

Nauka stojąca za tym opiera się na tym, jak wirus przenika do komórek: SARS-CoV-2 wiąże się z receptorami enzymu konwertującego angiotensynę 2 (ACE2) w ramach procesu infekcji u ludzi. Uważa się, że wirus może w ten sam sposób wiązać się z receptorami ACE2 u kotów, a następnie przedostawać się do komórek kota.

Jak COVID-19 wpływa na koty?

Kaszel u kota nie zawsze wymaga wizyty u weterynarza, ale w niektórych przypadkach wizyta u weterynarza może być niezbędna. Twój weterynarz może pomóc Ci zidentyfikować i rozwiązać przyczynę kaszlu Twojego kota.

Tylko niewielka liczba kotów żyjących w rzeczywistych sytuacjach (tj. nie w laboratorium) zachorowała na Covid-19. W jednym przypadku w Belgii u kota wystąpiły łagodne objawy żołądkowo-jelitowe i oddechowe, po czym całkowity powrót do zdrowia nastąpił w ciągu dziesięciu dni.

U dwóch zakażonych kotów z Nowego Jorku oba miały łagodne objawy ze strony układu oddechowego i całkowicie wyzdrowiały. W innych przypadkach może wystąpić letarg, łagodne objawy kliniczne ze strony układu oddechowego lub trawiennego (kichanie, kaszel , wydzielina z oka , wymioty , I anoreksja ) zostały odnotowane.

Oprócz powyższych przykładów, u małej grupy (mniej niż trzydzieści) psów i kotów w Wielkiej Brytanii wystąpiły objawy zapalenia mięśnia sercowego 3–6 tygodni po tym, jak u ich właścicieli wystąpiły objawy ze strony układu oddechowego związanego z COVID-19 i uzyskano pozytywny wynik testu PCR na obecność Covid-19.

W przypadkach, które zakażono eksperymentalnie w laboratorium, koty nie wykazywały żadnych objawów choroby.

Może się zdarzyć, że wiele innych kotów zostało po cichu zakażonych, zwłaszcza jeśli miały bliski kontakt z osobami zakażonymi wirusem Covid-19, ale nie ma dowodów na to, że tak się dzieje. Z pewnością nie ma dowodów na to, że gdyby tak się stało, koty mogłyby zarazić ludzi. Nie uważa się, że jest to ryzyko znaczące.

Objawy kliniczne COVID-19 u kotów

Objawy kliniczne COVID-19 u większości chorych kotów wydają się być bardzo łagodne i obejmują objawy ze strony przewodu pokarmowego (wymioty i/lub biegunka) lub objawy ze strony układu oddechowego (kichanie/kaszel, wydzielina z oczu), a także letarg i anoreksję. Do chwili obecnej wszystkie znane przypadki całkowicie wyzdrowiały.

Niedawna niewielka grupa kotów i psów, u których w Wielkiej Brytanii zdiagnozowano zapalenie mięśnia sercowego powiązane z COVID-19, wykazywała oznaki letargu, braku apetytu, omdleń (omdlenia), przyspieszonego oddechu/duszności (szybkiego lub utrudnionego oddychania).

Prawdziwa częstość występowania Covid-19 u kotów jest nieznana, częściowo dlatego, że duża liczba zarażonych zwierząt może nie wykazywać żadnych objawów, a także ponieważ uważa się, że nie istnieje znaczące ryzyko dla ludzi, nawet jeśli u kotów wynik testu był pozytywny, zatem to nie wzbudziła dużego zainteresowania badawczego.

Diagnoza COVID-19 u kotów

Jest bardzo prawdopodobne, że Twój lekarz weterynarii przeprowadzi rutynowe badania krwi, w tym zwykły panel testów diagnostycznych i profile biochemiczne.

Jeśli u kota podejrzewa się obecność wirusa COVID-19, prawdopodobne jest, że lekarz weterynarii DVM zastosuje zwykłą rutynową diagnostykę weterynaryjną.

1. Szczegółowe zbieranie historii

Twój weterynarz omówi każdy aspekt stanu Twojego kota i jego ogólnego stanu zdrowia, w tym historię przypadków COVID-19 u ludzi w gospodarstwie domowym.

​ 2. Badanie lekarskie

Twój lekarz weterynarii dokładnie zbada Twojego kota, sprawdzając objawy COVID-19 u kotów wymienione powyżej. Twój weterynarz przeprowadzi osłuchiwanie klatki piersiowej kota (osłuchanie stetoskopem), osłuchiwanie płuc, a także ocenę tętna i dźwięków kota.

​ 3. Rutynowe badania krwi

Jest bardzo prawdopodobne, że Twój lekarz weterynarii przeprowadzi rutynowe badania krwi, w tym zwykły zestaw badań diagnostycznych, takich jak hematologia (liczba krwinek) i profile biochemiczne. Jest to ważne, aby wykluczyć inne przyczyny zaobserwowanych objawów.

​ 4. Specjalistyczne testy wirusowe

W przypadku podejrzenia Covid-19 można rozważyć dwa główne testy:

• RT-PCR: test reakcji łańcuchowej polimerazy (test PCR) na wymazówce w celu wyszukania materiału genetycznego (antygenu) specyficznego dla wirusa (np. białka kolczastego): wynik pozytywny wskazuje, że wirus jest obecny w organizmie kota. Można to zrobić na wymazie z jamy ustnej lub odbytnicy, w zależności od objawów wykazywanych przez kota.
• Serologia: próbka krwi jest badana pod kątem obecności specyficznych przeciwciał FCov przeciwko wirusowi COVID-19: dodatnie miano przeciwciał wskazywałoby, że układ odpornościowy kota zareagował na ekspozycję na wirusa wytwarzając przeciwciała.

​ 5. Inne testy

Inne badania, w tym prześwietlenia rentgenowskie, badanie ultrasonograficzne, elektrokardiogramy (EKG), badania moczu i inne, mogą zostać przeprowadzone w ramach ogólnego badania choroby Twojego kota: nie są one specyficzne dla COVID-19.

W niedawnych przypadkach w Wielkiej Brytanii chorych na zapalenie mięśnia sercowego stwierdzono zastoinową niewydolność serca, co potwierdzono na radiogramach klatki piersiowej, a w zapisie elektrokardiograficznym (EKG) wykryto obecność znacznych komorowych zaburzeń rytmu (nieregularnych uderzeń serca).

Twój lekarz weterynarii doradzi Ci, jakie szczegółowe badania są potrzebne.

Leczenie COVID-19 u kotów

Wydaje się, że COVID-19 u kotów powoduje jedynie łagodne objawy choroby, które ustępują samoistnie, a wszystkie koty w pełni wracają do zdrowia. Nie ma potrzeby stosowania żadnego specjalnego leczenia: wystarczy prosta, wspomagająca opieka i zastosowanie ogólnego podejścia w celu złagodzenia wszelkich objawów choroby. Wydaje się, że leczenie przeciwwirusowe nie jest wskazane.

Jeśli konieczne byłoby leczenie, opcje mogłyby obejmować produkt przeciwwirusowy, taki jak interferon (zarówno produkty rekombinowane dla kotów, jak i dla ludzi).

W Wielkiej Brytanii przypadki powiązane z zapaleniem mięśnia sercowego u wszystkich chorych zwierząt poprawiły się po odpoczynku w klatce, tlenoterapii, krótkotrwałych lekach moczopędnych i, w niektórych przypadkach, terapii antyarytmicznej z dodatkiem sotalolu i oleju rybnego, przed wypisaniem po kilku doustnych lekach. dni intensywnej terapii.

Prognozy dotyczące Covid-19 u kotów

Rokowania dla kotów chorych na Covid-19 są jak dotąd bardzo dobre, a wszystkie chore koty w pełni wracają do zdrowia.

Notatka: W miarę upływu czasu dowiadujemy się więcej o COVID-19, a ta strona będzie aktualizowana, jeśli pojawią się jakiekolwiek istotne nowe odkrycia.

Często zadawane pytania

Jakie są objawy COVID-19 u zwierząt?

Objawy COVID-19 u zwierząt są na ogół łagodne i dotyczą układu oddechowego (kaszel, kichanie, wydzielina z oczu) i układu pokarmowego (wymioty i biegunka).

Odnotowano niewielką liczbę przypadków psów i kotów, które cierpiały na łagodne zapalenie mięśnia sercowego w następstwie ekspozycji na Covid-19: objawy obejmowały letarg, brak apetytu, omdlenia (omdlenia) oraz przyspieszony oddech/duszność (szybkie lub utrudnione oddychanie).

Czy zwierzęta mogą przenosić Covid-19?

W świetle naszej obecnej wiedzy uważa się, że jest mało prawdopodobne, aby psy i koty odgrywały jakąkolwiek rolę w przenoszeniu wirusa pandemicznego na ludzi.

perkalowy kot i szylkret

Jakie gatunki zwierząt mogą zarazić się Covid-19?

Badania wykazały, że szeroka gama zwierząt, w tym koty, psy, fretki, chomiki, naczelne inne niż ludzie, norki, ryjówki drzewne, jenoty, nietoperze owocożerne i króliki są podatne na infekcję COVID-19, chociaż nie ma na to dowodów odgrywają rolę w rozprzestrzenianiu się wirusa na ludzi.

Czy COVID-19 może przenieść się z zakażonych ludzi na zwierzęta?

Zainfekowani ludzie mogą przypadkowo zarazić zwierzęta wirusem Covid-19 w wyniku bliskiego kontaktu osobistego. Z tego powodu, jeśli ktoś źle się czuje z powodu Covid-19, powinien w miarę możliwości unikać kontaktu ze zwierzętami w swoim domu, aby zminimalizować ryzyko przeniesienia wirusa.

Środki dezynfekcyjne i zachowanie dystansu społecznego należy stosować rozsądnie, w taki sam sposób, w jaki my, ludzie, stosujemy te metody, aby zminimalizować ryzyko przeniesienia wirusa.