MEGAKOLON U KOTÓW: PRZYCZYNY, OBJAWY I LECZENIE

kot siedzi w kuwecie

W tym artykule

Co to jest megakolon?
Jak powszechny jest megakolon?
Jak koty dostają megakolon?
Objawy megakolonu u kotów
Przyczyny megakolonu u kotów
Diagnoza megakolonu
Leczenie megakolonu
Monitorowanie i prognozowanie
Często Zadawane Pytania

Rozwiń więcej

Celem tego artykułu jest wyjaśnienie szczegółów dotyczących megakolonu u kotów, który jest częstym problemem. Jest to proste i jasne wyjaśnienie sytuacji dla właścicieli zwierząt domowych.

Co to jest megakolon?

Megacolon to stan, w którym dolna część przewodu pokarmowego (okrężnica) ulega znacznemu powiększeniu i jest wypełniona dużą ilością kału, którego kot nie jest w stanie wydalić. Mega oznacza powiększenie, a okrężnica to nazwa części przewodu pokarmowego, na którą wpływa to rozszerzenie (poszerzenie) i dysfunkcja.

Przewód pokarmowy składa się z żołądka, jelita cienkiego i jelita grubego. Jelito grube dzieli się następnie na okrężnicę, odbytnicę i odbyt, z którego wydobywa się kał. Zatem powiększony obszar w megakolonie to okrężnica, pomiędzy jelitem cienkim a odbytnicą. Jest to obszar jelita przed kanałem miednicy.

Megakolon to rodzaj ciężkiego zaparcie (znane również jako zaparcie), gdy kał nie może w ogóle zostać wydalony i gromadzi się w okrężnicy, powodując jej nadmierne wypełnienie stałą masą kału.

Kiedy mięsień gładki okrężnicy jest nadmiernie rozciągnięty przez pewien czas, staje się wiotki jak balon, który został napompowany, a następnie opróżniony, a ruchliwość okrężnicy zostaje dramatycznie zmniejszona. Usuwa to zdolność jelita grubego do normalnego przepychania kału, powodując jeszcze większe zatrzymywanie kału i zatykanie, co dodatkowo rozszerza i uszkadza okrężnicę.

Megakolon jest powszechnie spotykany w praktyce weterynaryjnej małych zwierząt, gdzie najczęściej występuje u kotów, a rzadziej u psów.

czy koty mogą mieć drożdże odżywcze

Jak powszechny jest megakolon?

Rozdęcie okrężnicy jest częstym schorzeniem u kotów, szczególnie u zwierząt w średnim wieku (średni wiek wynosi około sześciu lat). Koty płci męskiej są bardziej narażone na tę przypadłość, stanowiąc 70% przypadków w porównaniu do 30% u kotek.

Obserwuje się to najczęściej u kotów domowych o krótkich włosach, ale można je również zaobserwować u kotów domowych o długich włosach, m.in. koty syjamskie więcej niż u innych ras rodowodowych.

Jak koty dostają megakolon?

Megakolon ma kilka możliwych przyczyn, w następującej kolejności występowania:

Idiopatyczny megakolon (tj. nie można ustalić przyczyny) 62%
Zwężenie kanału miednicy (np. po wypadku drogowym) 23%
Uszkodzenie nerwów (np. choroba kręgosłupa) 6%
Wrodzona deformacja rdzenia kręgowego (np. koty Manx) 5%
Inne przyczyny obejmują niedrożność mechaniczną (np. Guzy jelit, zwężenia jelit i rzadko długotrwałe niedrożności spowodowane ciałami obcymi).

Objawy megakolonu u kotów

Objawy megakolonu są bardzo podobne do zaparć i zwykle obejmują zmniejszoną lub nieobecną defekację, ból podczas oddawania kału, wysiłek związany z oddawaniem kału itp.

Przewlekłe zaparcia to najlepszy sposób na opisanie objawów megakolonii. Główne objawy kliniczne zauważane przez właścicieli są zwykle powiązane z zachowaniem chorych kotów w czasie defekacji.

Zmniejszona lub nieobecna defekacja
Ból przy oddawaniu kału
Napinanie się, jak przy próbie oddania kału (tzw. parcie na mocz), ale nic nie następuje
Szarzyzna
Opuchnięty brzuch
Bolesny brzuch
Wymioty
Brak apetytu
Obecność krwi lub śluzu w odbycie
Czasami przy palpacji brzucha można wyczuć twardy obrzęk
W dłuższej perspektywie można zauważyć utratę wagi

Przyczyny megakolonu u kotów

W blisko dwóch trzecich przypadków (62%) nie udaje się ustalić przyczyny i takie przypadki zalicza się do idiopatycznych. Prawie jeden na cztery przypadki (23%) jest spowodowany zwężeniem kanału miednicy (np. po złamaniach miednicy w wypadku drogowym), które powoduje częściową niedrożność, prowadzącą następnie do rozszerzenia okrężnicy.

Około jeden na dwadzieścia przypadków (6%) jest spowodowany zakłóceniem dopływu nerwów do okrężnicy, na przykład uszkodzeniem rdzenia kręgowego. Kolejny na dwadzieścia (5%) jest spowodowany wrodzoną nieprawidłowością anatomii okolicy. Istnieją również inne, rzadsze przyczyny.

Diagnoza megakolonu

Jeśli lekarz weterynarii DVM podejrzewa, że Twój kot może mieć megakolon, można podjąć następujące kroki. Oprócz potwierdzenia diagnozy ważne jest określenie przyczyny, aby można było zastosować najodpowiedniejsze leczenie.

1. Szczegółowe zbieranie historii

Twój weterynarz omówi każdy aspekt stanu Twojego kota i ogólnej opieki zdrowotnej, ze szczególnym naciskiem na omówienie wypróżnień Twojego zwierzaka.

Istnieją inne schorzenia, które mogą powodować objawy podobne do megakolonu, a ta historia pomoże dokładnie określić, co się dzieje. Pomocne może być nagranie wideo przedstawiające kota próbującego wydalić kał.

2. Badanie fizykalne

Twój lekarz weterynarii dokładnie zbada Twojego kota, a w szczególności dokładnie obmacuje jego brzuch. Zwykle można wyczuć twardą, rurkowatą masę, reprezentującą okrężnicę pełną twardych kału.

Oznaki odwodnienia można zauważyć, a podczas badania przez odbyt palcem w rękawiczce można zauważyć zwężenie kanału miednicy (np. stare złamanie miednicy).

3. Rutynowe badania laboratoryjne

Jest bardzo prawdopodobne, że Twój lekarz weterynarii może to wykonać morfologia krwi , w tym typowy panel testów diagnostycznych, takich jak profile hematologiczne (morfologia krwi) i biochemiczne.

W nieskomplikowanym przypadku rozdęcia okrężnicy te badania krwi będą zwykle prawidłowe, chociaż mogą być przydatne w określeniu stanu nawodnienia kota. Profil metaboliczny może obejmować badania poziomu elektrolitów.

Badanie moczu można przeprowadzić w ramach ogólnej oceny stanu zdrowia kota.

4. Obrazowanie diagnostyczne

Zwykle wykonuje się radiografię (prześwietlenia rentgenowskie): pozwala to wyraźnie wykazać stopień megaokrężnicy, a nagromadzony kał jest łatwo widoczny w okrężnicy wstępującej, poprzecznej i zstępującej. Zdjęcia rentgenowskie pozwolą również na ocenę struktur kostnych, w tym szerokość kanału miednicy i obecność chorób kręgosłupa.

Obrazy zostaną również sprawdzone pod kątem ewentualnych oznak neoplazji (guzów), które mogą powodować częściową niedrożność przewodu pokarmowego, co może powodować rozdęcie okrężnicy.

Ultradźwięk można również zastosować w celu lepszej oceny struktur tkanek miękkich wokół megaokrężnicy.

Zaawansowane obrazowanie (takie jak tomografia komputerowa lub rezonans magnetyczny) może być rzadko zalecane, jeśli konieczna jest szczegółowa analiza określonych obszarów.

Czasami można zastosować kolonoskopię w celu wizualnej kontroli wnętrza jelita grubego.

Leczenie megakolonu

Megacolon leczy się zwykle lekami (środkami przeczyszczającymi, zmiękczającymi stolec, stymulantami ściany jelita grubego i dietą bogatą w błonnik), a ostatecznie operacją.

Podstawowym leczeniem jest natychmiastowe usunięcie nagromadzonego kału w okrężnicy, co może obejmować wielokrotne lewatywy i ręczne usuwanie kału, często pod kontrolą. opanowanie lub ogólne znieczulenie .
Korekta odwodnienia za pomocą dożylna płynoterapia jest często potrzebny, aby ułatwić wydalanie kału: im bardziej odwodniony jest kot, tym bardziej zwarty, suchy i twardy będzie kał.
Po usunięciu zatkanego kału celem terapii jest podjęcie działań zapobiegających ponownemu gromadzeniu się kału.
Często zaleca się diety o niskiej zawartości pozostałości, dostępne wyłącznie na receptę
Diety bogate w błonnik i czasami można zalecić środki zwiększające objętość kału
Można zalecić leki na receptę w celu zwiększenia motoryki jelita grubego (tzw. produkty prokinetyczne), w tym leki takie jak: cyzapryd i inni. Są to leki o silnym działaniu, dostępne wyłącznie na receptę i należy je stosować wyłącznie zgodnie z zaleceniami lekarza weterynarii.
Do nawilżenia kału można zalecić inne leki, takie jak środki przeczyszczające (np. Doustna parafina ciekła) lub środki zmiękczające stolec, takie jak laktuloza, która pozostaje obojętna aż do dotarcia do okrężnicy, kiedy wciąga płyn do okrężnicy, dodając płyn do kału.
W skrajnych przypadkach, gdy leczenie farmakologiczne nie jest wystarczające do usunięcia niedrożności lub gdy niedrożność nawraca pomimo leczenia, może być zalecane leczenie chirurgiczne polegające na usunięciu powiększonej okrężnicy (całkowita lub częściowa kolektomia).

Monitorowanie i prognozowanie

Megakolon często się powtarza, dlatego ważne jest monitorowanie nawyków kota w kuwecie. Umożliwi to zidentyfikowanie nawrotu choroby na możliwie najwcześniejszym etapie (tj. jeśli kot przestanie regularnie oddawać kał lub będzie miał trudności z oddawaniem kału). Wczesne leczenie problemu jest bardziej skuteczne.

Ważne są również ponowne badania fizykalne przeprowadzane przez lekarza weterynarii w celu palpacji brzucha, a w razie wątpliwości można wykonać wielokrotne zdjęcia rentgenowskie w celu sprawdzenia wielkości okrężnicy.

Rozdęcie okrężnicy to poważna choroba dotykająca koty, co uwydatnia potrzebę codziennego monitorowania przez opiekunów kotów zwyczajów korzystania z kuwety przez zwierzęta, aby można było szybko wykryć wszelkie zmiany w ich zwyczajach dotyczących wypróżnień. Jeśli u kota wystąpią objawy megakolonia, ważna jest szybka opieka weterynaryjna.

Często Zadawane Pytania

Jakie są objawy megakolonu u kotów?

Kot z megakoloną będzie nadwyrężony podczas próby oddawania kału, ale zazwyczaj, pomimo dużego wysiłku, wydala bardzo mało lub wcale. W odbycie mogą być widoczne ślady krwi i śluzu. Kot może mieć wzdęty brzuch, może być otępiały i niechętny do jedzenia. Należy je niezwłocznie zabrać do lekarza weterynarii.

Jak leczyć megakolon u kotów?

Musisz zabrać kota do weterynarza. Najpierw konieczne jest intensywne leczenie w celu oczyszczenia zajętej okrężnicy, a następnie zwykle stosuje się leczenie farmakologiczne i dietetyczne. Jeśli to się nie powiedzie, dostępne są opcje chirurgiczne.

Czym karmisz kota megakolonem?

Istnieją różne teorie i należy to szczegółowo omówić z lekarzem weterynarii leczącym kota. Dwa najczęstsze zalecenia to:
Diety o niskiej zawartości pozostałości, dostępne wyłącznie na receptę, powodujące wytwarzanie bardzo małej ilości kału
Diety o wyższej zawartości błonnika, które wytwarzają bardziej masywny, ale mniej gęsty materiał kałowy, który jest mniej podatny na wpływ

Ile kosztuje leczenie kota z megakolonem?

Nie da się oszacować tego kosztu, ponieważ w każdym przypadku istnieje wiele różnych możliwych czynników. Przed wyrażeniem zgody na leczenie należy zawsze poprosić lekarza weterynarii o szczegółową wycenę. Koszty mogą wahać się od 400 dolarów w prostym przypadku do 6000 dolarów lub więcej w przypadku wyjątkowo złożonego przypadku megakolonu wymagającego interwencji chirurgicznej, takiej jak kolektomia.

Co może powodować megakolon u kotów?

W większości przypadków (62%) przyczyna megakolonu u kotów jest nieznana. Kolejną najczęstszą przyczyną jest uszkodzenie miednicy, powodujące zwężenie kanału miednicy (np. po wypadku drogowym). Inne przyczyny obejmują problemy z zaopatrzeniem nerwów w okrężnicę, wrodzoną wadę kręgosłupa u niektórych kotów i rzadko niedrożność mechaniczną spowodowaną guzami jelit, ciałami obcymi itp.

Skąd mam wiedzieć, czy mój kot ma megakolon?

Głównymi objawami wymienionymi powyżej są trudności w oddawaniu kału (bezproduktywne, często powodujące dyskomfort przeciąganie się w kuwecie), a także otępienie i brak apetytu. Czasami obserwuje się obrzęk brzucha, a inne objawy obejmują odwodnienie, wymioty oraz krew lub śluz w odbycie.

Czy megakolon jest śmiertelny u kotów?

Większość kotów przeżywa, ale u kotów leczonych farmakologicznie często występują nawroty choroby, które wymagają ciągłego leczenia, a czasami problem staje się coraz trudniejszy do skutecznego leczenia. U kotów leczonych chirurgicznie istnieje większe prawdopodobieństwo osiągnięcia całkowitej remisji bez nawrotów.