JAKA JEST HISTORIA KOTÓW PERSKICH? FASCYNUJĄCA HISTORIA

piękny kot perski

Kliknij, aby przejść dalej

Początki
XVII w
XIX wiek
Lata pięćdziesiąte
Dzisiaj
Odmiany kotów perskich

Jeśli kiedykolwiek miałeś szczęście spotkać np Kot perski , nie zdziwi Cię fakt, że w 2021 r. zajęły one czwarte miejsce na liście najpopularniejszych ras kotów sporządzonej przez Cat Fanciers’ Association. Te urocze puszyste kulki słyną z zmiażdżonych rysów twarzy, niskiego wzrostu i charakterystycznej eksplozji miękkiego, długiego futra.

Jako starożytna rasa, koty perskie mają również ciekawą historię do opowiedzenia. W tym poście cofniemy się w czasie i poznamy historię kotów perskich, od ich pochodzenia po miejsce i wpływ na dzisiejszy świat.

Koty perskie: Pochodzenie

Choć nie jest jasne, skąd dokładnie pochodzą koty perskie, wydaje się najprawdopodobniej, że starożytne koty perskie miały swoje początki w Persji, dziś znanej jako Iran. Jednak od tego czasu rasa nieco się rozwinęła i mówi się, że współczesne koty perskie są bliżej spokrewnione z kotami pochodzenia europejskiego niż z kotami pochodzenia zachodnio-azjatyckiego.

Przodkowie kota perskiego najprawdopodobniej wędrowali po starożytnym Egipcie (lub byli w nim czczeni), ponieważ ich wizerunek można zobaczyć w hieroglifach już w 1684 roku p.n.e.

Piękny perski kremowy kot colorpoint o niebieskich oczach

Zdjęcie: Dorottya Mathe, Shutterstock

XVII w.: wejście do Europy

Kot perski po raz pierwszy oficjalnie przybył do Europy przez Półwysep Apeniński w 1620 roku. Stamtąd rozprzestrzenił się na inne kraje europejskie, w tym na Turcję, Francję i Wielką Brytanię. To powiedziawszy, niektórzy historycy szacują, że koty perskie przybyły do Europy setki lat wcześniej, około 1300 roku.

XIX wieku: rozwój i pierwsza wystawa kotów

W XIX wieku popularność Persów w Europie rosła. Ich wygląd kształtował się w wyniku krzyżowania – szczególnie z Angorami. Selektywna hodowla doprowadziła do bardziej współczesnych cech kotów perskich - charakterystycznie okrągłych głów i uszu oraz dużych, okrągłych oczu.

W 1871 roku w Crystal Palace w Londynie po raz pierwszy pokazano kota perskiego. Mniej więcej w tym czasie miłośnicy kotów zaczęli rozróżniać podobnie wyglądającą Angorę, z którą krzyżowano persa. Stwierdzono, że główne różnice to okrągła głowa persa i inny typ sierści.

W XIX wieku Persowie stali się szczególnie popularni wśród członków rodziny królewskiej i celebrytów. Mówi się, że królowa Wiktoria szczególnie upodobała sobie tę rasę i trzymała kilku Persów jako zwierzęta domowe. Florence Nightingale, również miłośniczka kotów, podobno miała w swoim życiu około 60 kotów, do swojej ukochanej puszystej rodziny zaliczała rodzinę kotów perskich.

kot syjamski

Zdjęcie: ANURAK PONGPATIMET, Shutterstock

Lata pięćdziesiąte: rozwój wyglądu z zadartym nosem

W latach pięćdziesiątych XX wieku wygląd peke lub zadartego nosa, z którego słyną współczesne koty perskie, pojawił się po raz pierwszy w wyniku mutacji genetycznej.

Pomimo problemów zdrowotnych związanych z rasy brachycefaliczne — takie jak trudności w oddychaniu — ci, którym spodobał się nowy wygląd Persów, postanowili kontynuować ich hodowlę, aby go utrzymać. Nic dziwnego, że wywołało to kontrowersje w świecie kotów ze względu na obawy związane z dobrostanem zwierząt.

Popularność rasy spadła w latach 90. z powodu problemy zdrowotne cierpią rasy o płaskiej twarzy. Oprócz problemów z oddychaniem u kotów o płaskiej twarzy, takich jak persy, często występuje duża ilość wydzieliny między oczami a nosem, spowodowanej fałdami skóry twarzy. Oczy mogą również zostać dotknięte, ponieważ nie są dobrze chronione przed ciałami obcymi.

Inne odmiany kotów perskich, szczególnie persy filiżankowe – persy hodowane tak, aby były jak najmniejsze – również były przedmiotem kontrowersji ze względu na problemy zdrowotne związane z hodowlą tych małych kotów.

Koty, które zachowały oryginalne cechy kota perskiego i które nie rozwinęły tych bardziej unikalnych cech fizycznych, nazywane są przez niektórych tradycyjnymi persami. Jednak niektóre stowarzyszenia nie uznają żadnej różnicy między tradycyjnymi Persami a bardziej wyjątkowo wyglądającymi współczesnymi Persami.

Rozwój: Odmiany kotów perskich

Krzyżowanie zaowocowało kilkoma odmianami kotów perskich.

Należą do nich:

Ruda lalka twarz kot perski leżący na podłodze

Źródło obrazu: zdjęcie stockowe CKYN, Shutterstock

Koty perskie dzisiaj

Koty perskie są dziś uwielbianymi członkami wielu domów. To cicha rasa, która lubi drzemać i przytulać się w ciepłych miejscach. Jest znana z tego, że jest czuła w stosunku do swoich ulubionych osób, ale bardzo selektywnie wybiera osobę. Mają tendencję do silnego sympatii do jednej lub kilku wyjątkowych osób, dla których rezerwują całą swoją miłość.

Zwykle nie są destrukcyjni ani nie mają silnej woli, wolą życie wolne od dramatów, spokojne i spokojne. Podsumowując, Persowie są wspaniałymi towarzyszami ze względu na ich czułą naturę w połączeniu z niezależną pasją, co oznacza, że nie będą wymagać całego Twojego czasu.

Jeśli zdecydujesz się zabrać kota perskiego do swojego domu, zalecamy jego adopcję, a nie kupowanie. Jak wspomniano, sposób hodowli Persów może skutkować niewygodnymi, a nawet bolesnymi problemami zdrowotnymi, dlatego ważne jest, aby mieć tego świadomość.

Adopcja persa zamiast jego kupowania oznacza, że nie będziesz płacić hodowcom ogromnych sum pieniędzy, a wszelkie opłaty, które wniesiesz, zostaną przeznaczone na pomoc innym zwierzętom. Zapewnisz także Persowi kochający dom, na jaki zasługuje.

Wniosek

Mamy nadzieję, że poznawanie historii kotów perskich sprawiło Ci tyle samo przyjemności, co nam! Jeśli czujesz się zainspirowany, aby powitać Persa w swoim domu, nie winimy Cię – te koty są po prostu fantastyczne. Zdecydowanie jednak namawiamy Cię do wspierania schronisk dla zwierząt i ośrodków poszukiwania nowego domu poprzez adopcję persa zamiast jego kupowania.

+Źródła