Szybki przegląd: Syndrom blaknącego kociaka

Zespół blaknącego kociaka (FKS) to stan, o którym wie każdy posiadacz kociąt. Nie jest to jednak choroba specyficzna w powszechnym tego słowa znaczeniu. Istnieje raczej wiele różnych schorzeń, z których każdy może powodować podobny wzór objawów choroby u kociąt.

tabela kolorów syjamskich

Ogólnie rzecz biorąc, FKS opisuje każdą sytuację, w której jedno lub więcej kociąt w miocie od urodzenia do trzeciego miesiąca życia zachoruje lub umrze. Najważniejszym okresem budzącym obawy jest pierwszy tydzień życia, a okres do odstawienia od piersi (około 3-4 tygodnia życia) to drugi najbardziej krytyczny okres. Może to dotyczyć całego miotu kociąt.

Przyczyny zespołu blaknącego kociaka

Zespół blaknącego kociaka ma wiele możliwych przyczyn, w tym:

Problemy z matką:Matka może przyczynić się do blaknięcia kociaka na wiele sposobów, m.in dystocja (trudny poród), słaba podaż mleka, słaba zdolność macierzyństwa lub bezpośredni uraz, jakiego matka doświadczyła u swoich kociąt. Wady wrodzone:Niektóre kocięta rodzą się z anomaliami anatomicznymi, które uniemożliwiają normalne życie. Należą do nich rozszczep podniebienia, przepukliny wewnętrzne, wady serca, wewnętrzne zaburzenia metaboliczne i nieprawidłowości układu odpornościowego. Kocięta mogą początkowo wydawać się normalne. Kwestie ochrony środowiska:Jeśli warunki otoczenia młodych kociąt nie są idealne, może to prowadzić do złego stanu zdrowia, a w rezultacie do blaknięcia. Temperatura (zbyt wysoka lub zbyt niska), nadmierna wilgotność, zbyt duży stres (np. nadmierne obchodzenie się z kociętami przez właścicieli lub gości lub zbyt duży hałas) to możliwe czynniki środowiskowe. Kwestie żywieniowe:Jeśli kocięta nie są prawidłowo karmione, niedożywienie może prowadzić do niskiego poziomu glukozy we krwi, osłabienia, hipotermii, a ostatecznie do blaknięcia. Infekcje wirusowe:Młode kocięta są często chronione przed powszechnymi infekcjami wirusowymi dzięki przeciwciałom pochodzącym z mleka matki. Jeżeli jednak matka nie jest zaszczepiona lub poziom przeciwciał matczynych w jej krwiobiegu z czasem spada, do czasu zaszczepienia może nie być chroniona. Szeroka liczba infekcji wirusowych może dotknąć miot kociąt, powodując ich blaknięcie mniej więcej w tym samym czasie. Przykłady obejmują kocia grypa ( wirus opryszczki I kaliciwirus ), panleukopenii kotów , koci koronawirus , I wirus białaczki kotów . Infekcje bakteryjne:Liczba z infekcje bakteryjne może mieć wpływ na mioty kociąt. Należą do nich infekcje dróg oddechowych, takie jak Bordetella bronchiseptica, mykoplazma, Pasteurella i Streptococcus oraz infekcje żołądkowo-jelitowe, takie jak E. Coli, Campylobacter, Enterococcus i Clostridia, a także szereg innych infekcji ogólnoustrojowych, które mogą powodować uogólnioną sepsę. Właściwa higiena w domu, zwłaszcza w miejscu kociaka i w legowisku, to najlepszy sposób, aby zapobiec takim problemom. Pasożyty:Często zakażają się kocięta glisty (Toxocara) zaraz po urodzeniu lub wkrótce potem, wraz z mlekiem matki, a bakterie te mogą gromadzić się zarówno w jelitach, jak i w płucach, powodując poważne choroby. Poważny inwazja pcheł może wyssać wystarczającą ilość krwi z kociąt, aby spowodować niedokrwistość , który może również objawiać się zespołem blaknącego kociaka. Inne pasożyty, takie jak pierwotniaki (np. Giardia , Toksoplazmoza lub Coccidia) mogą również powodować poważne choroby w miocie kociąt, ponownie objawiając się zespołem zanikającego kociaka. Izoerytroliza noworodkowa:Kwestia ta dotyczy grupy krwi rodziców. Choroba może rozwinąć się w przypadku skojarzenia kota z grupą krwi A z królową z grupą krwi B. Siara królowej (pierwsze mleko) będzie zawierać wysoki poziom przeciwciał anty-A, a niektóre kocięta będą miały grupę krwi A odziedziczoną od ojca. Kiedy kocię typu A ssie, wchłonie przeciwciała anty-A z mleka matki, które zaatakują krwinki kociaka, powodując anemię hemolityczną.

Objawy zespołu blaknącego kociaka

Kocięta z FKS są często zimne i słabe. Mogą płakać, miauczeć lub wykazywać trudności w oddychaniu.

Objawy FKS mogą się różnić w zależności od przyczyny. Jednakże niezależnie od pierwotnej przyczyny, ogólny proces blaknięcia ma wspólne cechy.

Obejmują one:

• Spadek temperatury ciała (<99F or <37.2C)
• Niski poziom glukozy we krwi z powodu braku karmienia
• Ogólne osłabienie, letarg, brak reakcji
• Wokalizacja – zanikające kocięta mogą wydawać nienormalne dźwięki, płakać lub miauczeć w nietypowy sposób.
• Trudności w oddychaniu lub oddychanie z przesadnymi westchnieniami

Objawy te prowadzą do utraty przytomności. Jeśli nie nastąpi skuteczna interwencja, proces zanikania kończy się śmiercią kociąt. Identyfikacja wczesnych oznak rozwoju tego zespołu jest ważna, aby można było podjąć szybkie działania.

Diagnoza zespołu blaknącego kociaka

Lekarz weterynarii postawi wstępną diagnozę zespołu blaknącego kociaka na podstawie badania kociaka wraz z jego historią.

Jak w przypadku każdej choroby, konieczne jest przeprowadzenie badań w celu postawienia konkretnej diagnozy. Może to obejmować zebranie przez lekarza weterynarii DVM szczegółowego wywiadu od opiekuna kota, przeprowadzenie dokładnych badań fizycznych dotkniętych kociąt w celu zidentyfikowania typowych przyczyn, pobranie próbek do analizy laboratoryjnej (np. krew , mocz, kał), a ostatecznie być może przeprowadzenie sekcji zwłok kociąt, które padły.

Leczenie zespołu blaknącego kociaka

Leczenie zespołu blaknącego kociaka wymaga połączenia ogólnego leczenia wspomagającego i specyficznego leczenia przyczyny tego zespołu.

Jeśli można zidentyfikować konkretną przyczynę zespołu blaknącego kociaka, można zastosować specjalne leczenie (np. antybiotyki w przypadku infekcji bakteryjnej, leki przeciwpasożytnicze przeciwko robakom lub pchłom itp.). Jednakże oprócz tego istnieją ogólne metody leczenia wspomagającego, które będą prawdopodobnie potrzebne we wszystkich przypadkach zespołu blaknącego kociaka.

Odżywianie

Nowo narodzone kocięta mają bardzo niskie rezerwy organizmu, aby zapewnić im potrzebną energię, dlatego niezbędne jest ciągłe odżywianie, aby uniknąć hipoglikemii (niskiego poziomu cukru we krwi). Opiekunowie kotów powinni zadbać o to, aby królowe miały obfite zapasy mleka, a kocięta mogły skutecznie ssać i ssać, dzięki czemu ich brzuchy były pulchne i pełne.

Jeżeli w tym obszarze wystąpią problemy, karmienie uzupełniające należy podawać z mlekiem dla kociąt lub roztworami do karmienia zawierającymi dekstrozę. Wymierające kocięta powinny być uzupełniane w ten sposób, jeśli istnieją podejrzenia, że ​​problemem jest złe odżywianie. Nałożenie syropu karo na dziąsła to prosty sposób na szybkie podniesienie poziomu cukru we krwi u słabnącego kociaka.

Uwodnienie

Odwodnienie prowadzi do osłabienia i otępienia oraz może przyczynić się do zanikania zespołu kociaka, dlatego należy dołożyć wszelkich starań, aby zapewnić dobre nawodnienie wszystkich dotkniętych nim kociąt. Oprócz zapewnienia picia dużej ilości mleka, można podać mu także dodatkowe płyny nawadniające w butelce lub, pod nadzorem weterynaryjnym, przez zgłębnik.

kot, duzi uczniowie

Ciepło

Niska temperatura ciała jest kluczową częścią zespołu blaknącego kociaka. Zapewnienie noworodkom kociąt ciepła jest niezwykle ważne, dlatego dodatkowe ciepło (np. za pomocą poduszek grzewczych i lamp na podczerwień) jest niezbędne w miejscu kociaka, a także w pierwszych kilku tygodniach życia. Jest to ważne nawet w przypadku zdrowych kociąt: w przypadku wykrycia zespołu blaknięcia kociąt jeszcze ważniejsze jest zwiększenie szans kociąt na przeżycie.

Zapobieganie zespołowi blaknięcia kociąt

Czynniki ryzyka zespołu zanikającego kociaka obejmują nieodpowiednie karmienie, ciepło i narażenie na choroby we wczesnym okresie życia. Zapobieganie powinno mieć na celu zapewnienie optymalnego środowiska dla nowonarodzonych kociąt i ścisłe monitorowanie.

• Miejsca kociaków należy utrzymywać w czystości, stosując rygorystyczne środki higieny
• Hodowcy powinni przestrzegać zaleceń weterynaryjnych dotyczących szczepień i leczenia pasożytów matek rozpłodowych
• Ścisłe monitorowanie kociąt po urodzeniu
• Dodatkowe ciepło, karmienie i nawodnienie, jeśli to konieczne, dla wszystkich kociąt
• Badanie krwi kotów rodzicielskich przed kryciem, szczególnie jeśli są to koty rasowe

Często Zadawane Pytania

Czy kocięta mogą przetrwać syndrom blaknącego kociaka?

To zależy od przyczyny. Jeśli leczenie zostanie podjęte po pierwszych oznakach problemu (np. zidentyfikowanie i skupienie się na kociaku, który nie przybiera na wadze tak szybko jak inne kocięta), można zwiększyć przeżywalność.

Jakie są objawy zespołu blaknącego kociaka?

Cztery kluczowe objawy zespołu zanikającego kociaka to niska temperatura ciała, letarg i osłabienie, nieprawidłowa wokalizacja i trudności w oddychaniu

długowłosy kot amerykański

Czym jest brak rozwoju u kociąt?

Brak rozwoju oznacza, że ​​kociak nie jest zwykle zdrowy. Zdrowy kociak powinien być silny, aktywny, dobrze ssać i normalnie się zachowywać. O każdym kociaku, który nie pasuje do tego opisu, można powiedzieć, że nie rozwija się prawidłowo. U kociąt, które nie rozwijają się prawidłowo, może rozwinąć się zespół blaknącego kociaka.

Jak uratować umierającego nowonarodzonego kociaka?

Trzy kluczowe obszary to ciepło, odżywianie i nawodnienie. Najbezpieczniejszą opcją jest natychmiastowe przekazanie umierającego kociaka lekarzowi weterynarii, aby można było szybko i profesjonalnie zająć się tymi kwestiami.

Jak mogę uratować mojego ospałego kociaka?

Pomoc weterynaryjna jest niezbędna, aby zapewnić właściwe wyeliminowanie wszelkich przyczyn letargu.

Dlaczego mój kociak śpi cały dzień?

Zdrowe kocięta mogą spędzać dużo czasu na spaniu, ale należy to przeplatać okresami aktywności. Jeśli kociak cały czas śpi, najbezpieczniej jest, aby nadmiernie śpiący kociak został odpowiednio zbadany przez weterynarza.