Niski poziom potasu we krwi (hipokaliemia) u kotów jest częstym problemem. Jest to spowodowane szeregiem specyficznych warunków. W tym artykule opisano szczegóły problemu. Zbadamy, czym jest niski poziom potasu we krwi u kotów, jak pomóc kotom z tym problemem i kilka często zadawanych pytań.
Szybki przegląd: Hipokaliemia u kotów
Pilna sprawa : Jeśli kot ma widoczne objawy (takie jak osłabienie, ból mięśni i trudności w oddychaniu), należy pilnie udać się do weterynarza. Jeśli objawy są łagodniejsze (lub nawet niewidoczne), można to poruszyć, gdy lekarz weterynarii ocenia inne aspekty zdrowia Twojego kota. Możliwości leczenia : Leczenie obejmuje wstrzyknięcia suplementów potasu podawane przez lekarza weterynarii, jeśli Twój kot był hospitalizowany, a następnie przez dłuższy czas doustną suplementację potasu w diecie. Może być powiązany z : Przewlekła niewydolność nerek, zaburzenia żołądkowo-jelitowe, pierwotny aldosteronizm, dziedziczna hipokaliemia u kotów birmańskich i innych pokrewnych ras kotów. Diagnoza : Objawy kliniczne mogą budzić podejrzenie hipokaliemii, ale do postawienia diagnozy zawsze potrzebne jest badanie krwi. Wymaga stałego leczenia : Często konieczna jest ciągła doustna suplementacja potasu w diecie.
Co to jest niska hipokaliemia u kotów?
Normalne stężenie potasu we krwi kota powinno wynosić 3,5 i 5,5 mEq/L (3,5 – 5,5 mmol/L). Hipokaliemia oznacza, że stężenie potasu we krwi jest niższe niż te poziomy. Hiperkaliemia, czyli wysoki poziom potasu we krwi, oznacza, że poziom potasu we krwi jest wyższy niż te poziomy.
Skąd koty czerpią potas?
Koty czerpią potas z pożywienia. Potas jest normalnym składnikiem wielu produktów spożywczych, a niedobory spowodowane nieodpowiednią dietą rzadko występują u kotów, które mają normalny apetyt. Do naturalnych źródeł zalicza się mięso, drób i ryby, co oznacza, że każda pełnoporcjowa karma dla kotów zawiera dużo potasu.
Gdzie w organizmie magazynowany jest potas?
Większość potasu w organizmie pozostaje we wszystkich żywych komórkach. Jednakże w krwioobiegu i płynie wokół komórek utrzymuje się stała, ale niższa ilość potasu. Ściany komórek posiadają aktywny mechanizm pompujący, który zapewnia utrzymanie prawidłowego poziomu potasu wewnątrz i na zewnątrz komórek.
Gradient stężenia potasu pomiędzy dwoma przedziałami (wewnątrzkomórkowym i zewnątrzkomórkowym) jest kluczem do prawidłowego funkcjonowania niektórych komórek. Jest to szczególnie ważne w przypadku komórek mięśniowych. Jeśli poziom potasu jest nieprawidłowy, funkcja komórek mięśniowych jest poważnie zakłócona.
najlepszy robak dla kotów
W jaki sposób utrzymuje się poziom potasu we krwi na prawidłowym poziomie?
Hormony w organizmie, przede wszystkim aldosteron wytwarzany przez nadnercza, zapewniają, że poziom potasu we krwi utrzymuje się w normalnych granicach. Potas jest wydalany z organizmu z moczem, a szybkość tego wydalania reguluje aldosteron.
Prawidłowy poziom potasu jest niezwykle ważny dla prawidłowego funkcjonowania wielu różnych aspektów organizmu. W szczególności jest niezbędny dla prawidłowego funkcjonowania mięśni (w tym mięśnia sercowego). Zaburzenia poziomu potasu u kotów są częste, ale ponieważ objawy są czasami niejasne i ogólne, można je zdiagnozować jedynie na podstawie pobrania próbek krwi w celu pomiaru poziomu potasu.
Objawy hipokaliemii u kotów
Osłabienie mięśni, technicznie rzecz biorąc spowodowane polimiopatią (co oznacza chorobę wielu mięśni), jest najbardziej zauważalnym objawem klinicznym obserwowanym u kotów z hipokaliemią. Jest to spowodowane niezdolnością komórek mięśniowych do normalnego funkcjonowania z powodu braku równowagi potasu wewnątrz i na zewnątrz komórek. Najbardziej widoczną oznaką osłabienia mięśni jest opadanie szyi (zgięcie brzucha). Możesz także zauważyć inne oznaki świadczące o tym, że Twój kot jest słabszy niż zwykle.
Laperm rasy kotów
Objawy te mogą być bardziej niejasne i mniej specyficzne, takie jak utrata masy ciała, uogólnione osłabienie , kulawizna i nuda. Mięśnie mogą być bolesne przy palpacji, a dotknięte koty mogą również mieć trudności z oddychaniem ze względu na wpływ na mięśnie oddechowe. Zwiększone pragnienie i oddawanie moczu ( poliuria polidypsja – PUPD ) są również częstymi objawami.
W łagodnych przypadkach, gdy poziom potasu jest minimalnie niski, mogą nie występować żadne zewnętrzne oznaki wskazujące, że coś jest nie tak, ale nadal istnieje ryzyko, że niski poziom potasu we krwi będzie miał znaczący wpływ, powodując zmniejszenie apetytu i wpływ na czynność nerek. Dlatego warto monitorować poziom potasu we krwi u kotów, które mogą być podatne na obniżony poziom.
Przyczyny hipokaliemii u kotów
Istnieje wiele przyczyn hipokaliemii u kotów, które wymagają diagnozy weterynaryjnej.
Najczęstszymi przyczynami hipokaliemii u kotów są:
Rozpoznanie hipokaliemii
Jeśli lekarz weterynarii podejrzewa, że Twój kot może mieć niski poziom potasu we krwi, można podjąć następujące kroki.
1. Szczegółowe zbieranie historii
Twój weterynarz omówi każdy aspekt życia i opieki zdrowotnej Twojego kota. Istnieją inne przyczyny tego samego rodzaju objawów, co niski poziom potasu we krwi, a ta historia pomoże rozróżnić różne możliwe przyczyny.
2. Badanie fizykalne
Lekarz weterynarii dokładnie obejrzy Twojego kota, zwróci uwagę na wszelkie fizyczne objawy choroby i wykluczy inne przyczyny pojawiających się objawów (np. choroba serca , artretyzm choroby kręgosłupa itp.).
3. Badania krwi
Próbki krwi są kluczem do poinformowania weterynarza o poziomie potasu we krwi Twojego kota.
Specyficzną diagnozę hipokaliemii stawia się poprzez pomiar stężenia potasu w surowicy w próbce krwi. Twój lekarz weterynarii może zmierzyć wszystkie elektrolity w próbce krwi, w tym poziom potasu we krwi, a także pomiar sodu i wapnia.
recenzje karm dla kotów Wellness Core
Jest prawdopodobne, że wykonają inne badania krwi, w tym zwykły zestaw badań diagnostycznych (takich jak poziom glukozy), w tym hematologię (pełną morfologię krwi lub morfologię krwi) i profile biochemiczne (w tym parametry nerek i różne enzymy), aby sprawdzić, czy istnieje nie ma innej przyczyny powodującej chorobę Twojego kota.
Badania krwi mogą również wykazać niedokrwistość , również powiązany z przewlekłą niewydolnością nerek, a także podwyższony poziom enzymu kinazy kreatynowej, powiązany z dysfunkcją mięśni.
U starszych kotów często przeprowadza się badania, takie jak pomiar poziomu hormonów tarczycy, aby wykluczyć tę powszechną chorobę.
rasa kotów typu squish face
5. Inne testy
Radiografia (prześwietlenia rentgenowskie), ultradźwięki i elektrokardiografia (EKG) to narzędzia, które lekarz weterynarii może zastosować do oceny czynności serca kota. Często wykonuje się również badanie moczu, biorąc pod uwagę związek między przewlekłą niewydolnością nerek a hipokaliemią.
Twój lekarz weterynarii doradzi Ci, czy potrzebne są takie szczegółowe badania.
W przypadku dziedzicznej wersji hipokaliemii International Cat Care utworzyła rejestr hodowców kotów przebadanych pod kątem defektu genu WNK-4. Jest to ważne w przypadku kotów birmańskich i pokrewnych ras kotów, takich jak azjatyckie, Australijska mgła , Bombaj , Burmiła , Kornwalijski Rex , Devona Rexa , Singapur , Sfinks , Tiffanie i Tonkijski koty.
Ile kosztuje leczenie kota z niskim poziomem potasu we krwi?
Jest bardzo prawdopodobne, że Twój kot może mieć inne problemy związane z niskim poziomem potasu we krwi. Kosztu leczenia nie da się oszacować, gdyż na tle poszczególnych przypadków składa się wiele możliwych czynników. Przed wyrażeniem zgody na leczenie należy poprosić lekarza weterynarii o szczegółową wycenę.
Leczenie niskiego poziomu potasu we krwi
Natychmiastowe leczenie ciężkich przypadków polega na wstrzyknięciu potasu w płynach dożylnych, zwykle w postaci glukonianu potasu dodanego do płynoterapia . Należy zachować ostrożność podczas obliczania kwoty, która ma zostać przekazana. Jeśli poziom potasu we krwi będzie zbyt wysoki, może to zagrażać życiu. powodując zaburzenia rytmu serca.
Długotrwałe leczenie niskiego poziomu potasu we krwi jest proste. Podaj swojemu kotu doustną suplementację potasu za pomocą suplementu potasu. Twój lekarz weterynarii zaleci produkt i doradzi w zakresie prawidłowego dawkowania.
Co ważne, kot z hipokaliemią często wymaga leczenia także w przypadku współistniejących schorzeń, takich jak przewlekła niewydolność nerek, zaburzenia żołądkowo-jelitowe i inne.
Monitorowanie i prognozowanie
śledzenie kota GPS
W ostrych przypadkach należy regularnie kontrolować stężenie potasu we krwi, aż do całkowitego ustąpienia hipokaliemii. W przypadkach długotrwałych należy regularnie pobierać próbki krwi, aby upewnić się, że poziom potasu utrzymuje się w prawidłowym zakresie.
Domowe środki zaradcze
Nie ma dobrych domowych sposobów na hipokaliemię poza zapewnieniem kotu wysokiej jakości, zbilansowanej i kompletnej diety oraz suplementów przepisanych przez weterynarza.
Ostatnie przemyślenia
Hipokaliemia to poważny problem, który należy zidentyfikować i skutecznie leczyć. Nie jest to schorzenie, którego nie da się zdiagnozować ani wyleczyć bez szczegółowego, profesjonalnego nadzoru i monitorowania weterynaryjnego. Przy odpowiedniej opiece i leczeniu rokowania dla kotów z hipokaliemią są na szczęście dobre.
Przeczytaj także: 10 subtelnych oznak, że Twój kot może być chory
Często Zadawane Pytania
Co może powodować hipokaliemię u kotów?
Najczęstszą przyczyną jest trwająca choroba, w szczególności przewlekła niewydolność nerek, chociaż istnieją inne możliwe przyczyny.
Jakie są objawy hipokaliemii u kotów?
Najbardziej oczywistym objawem jest osłabienie mięśni z opadaniem szyi (zgięcie brzucha), uogólnione osłabienie, kulawizna i otępienie, a kot nie chce się poruszać. Mięśnie mogą być bolesne przy palpacji, a dotknięte koty mogą również mieć trudności z oddychaniem ze względu na wpływ na mięśnie oddechowe. Częstymi objawami są również zwiększone pragnienie i oddawanie moczu (poliuria polidypsja – PUPD).
Jak mogę podnieść poziom potasu we krwi mojego kota?
Należy zachować ostrożność podczas podawania kotom produktów o niskiej zawartości potasu, ponieważ podanie zbyt dużej ilości potasu wiąże się z ryzykiem. Przy podejmowaniu decyzji, w jaki sposób podać dodatkową ilość potasu, najlepiej ściśle współpracować z lekarzem weterynarii.
