najzdrowsza sucha karma dla kotów 2021

Termin polidypsja oznacza po prostu nadmierne pragnienie lub picie zbyt dużej ilości wody. Celem tego artykułu jest podsumowanie ważnych informacji na temat kotów nadużywających alkoholu: skąd właściciele wiedzą, że jest to problem, co może go powodować i co powinni zrobić, gdy zostanie to zauważone?

Szybki przegląd: Polidypsja u kotów

Co to znaczy, gdy kot cierpi na polidypsję?

Termin polidypsja pochodzi od dwóch greckich słów: poli oznaczający dużo lub wiele i dipsos oznaczający pragnienie. Zatem kot z polidypsją oznacza kota, którego spożycie wody jest większe niż normalnie.

Polidypsja jest zwykle powiązana z innym problemem: wielomoczem. Oznacza to wytwarzanie zbyt dużej ilości moczu: podstawowe połączenie jest takie, że jeśli a kot pije za dużo wody , jest bardzo prawdopodobne, że płyn wypłynie na drugim końcu w postaci moczu.

Dlatego weterynarze często mówią o kombinacji objawów: wielomocz-polidypsja, w skrócie PUPD.

• Czasami przypadek można opisać jako pierwotną polidypsję, co oznacza, że ​​pierwotnym problemem było nadmierne picie, którego konsekwencją było zwiększone oddawanie moczu. Przykładem jest polidypsja psychogenna.
• Natomiast pierwotna wielomocz oznacza, że ​​pierwotnym problemem była zwiększona produkcja moczu, co z kolei prowadziło do zwiększonego pragnienia. Cukrzyca jest przykładem sytuacji, w której dodatkowa glukoza w moczu powoduje wyciąganie płynu z nerek, co prowadzi do nadmiernego pragnienia.

Jak często występuje polidypsja u kotów?

Polidypsja jest prawdopodobnie niedodiagnozowana u kotów, ponieważ większość ludzi nie monitoruje dokładnej ilości wypijanej przez kota. Jest to jednak objaw często spotykany w przypadku powszechnych chorób, m.in niewydolność nerek i cukrzyca. Dlatego ważne jest, aby opiekunowie kotów byli świadomi problemu.

Jak rozpoznać, że kot ma polidypsję?

Kot jest uważany za nadmiernie pijącego, jeśli wypija więcej niż 100 ml na kilogram (1,5 uncji płynu na funt) i powinien zostać zabrany na kontrolę weterynaryjną.

Właściciele kotów odkrywają, że ich zwierzęta cierpią na polidypsję na dwa sposoby.

• Po pierwsze, mogą zauważyć, że piją więcej wody. Nawet jeśli nie jest mierzona dokładna ilość wody, mogą zauważyć, że ich kot częściej odwiedza miskę z wodą lub może zobaczyć, jak pije z nietypowych miejsc, takich jak toaleta lub kałuże na zewnątrz. Jednocześnie mogą zauważyć, że musieli częściej napełniać miskę z wodą.
• Alternatywnie właściciele mogą zauważyć oznaki wielomoczu: trudno jest zmierzyć ilość wydalanego moczu, ale kot może zacząć zostawiać więcej moczu w kuwecie lub mogą zacząć zdarzać mu się wypadki w domu, w nietypowych miejscach, ponieważ niezdolność do zatrzymania zwiększonej objętości moczu.

Większość dorosłych kotów wypija od 30 do 70 ml na kilogram masy ciała (około jednej uncji płynu na funt), przy czym starsze koty prawdopodobnie piją więcej niż młodsze koty.

Koty karmione wyłącznie suchą karmą prawdopodobnie wypiją więcej wody niż koty karmione mokrą karmą (puszki lub saszetki). Dzieje się tak dlatego, że mokra karma zawiera ponad 80% wilgoci, podczas gdy sucha karma zawiera tylko 6 do 10% wilgoci.

Jeśli jakikolwiek kot wypija więcej niż 100 ml na kilogram (1,5 uncji płynu na funt), uznaje się to za nadmierne picie lub polidypsję i należy zabrać go do lekarza weterynarii na kontrolę.

Co powoduje polidypsję u kotów?

Polidypsja może być spowodowana długą listą chorób. Typowe przyczyny obejmują:

• Zaburzenia hormonalne, w tym cukrzyca, nadczynność tarczycy moczówki prostej centralnej, choroby nadnerczy (nadczynność kory nadnerczy lub choroba Cushinga i niedoczynność kory nadnerczy lub choroba Addisona).
• Choroby nerek, w tym odmiedniczkowe zapalenie nerek, oraz przewlekła choroba nerek, znana również jako przewlekła niewydolność nerek (CRF), która występuje bardzo często u starszych kotów.
• Choroba dróg moczowych
• Choroba wątroby
• Ogólne zaburzenia wewnętrzne, w tym nowotwory (rak), ropnie i infekcje macicy u niesterylizowanych kotek
• Zaburzenia elektrolitowe, takie jak hiperkalcemia (wysoki poziom wapnia we krwi) i hipokaliemia (niski poziom potasu we krwi)
• Leki, w tym leki takie jak kortykosteroidy (np. prednizolon), leki moczopędne (tj. leki wzmagające diurezę, takie jak furosemid) i leki przeciwdrgawkowe (np. fenobarbiton).
• Polidypsja psychogenna to rzadki problem, w którym kot decyduje się wypić więcej wody niż zwykle bez zauważalnego powodu

Objawy kliniczne polidypsji

Mówiąc najprościej, kot ma polidypsję, jeśli zaobserwuje się, że pije nadmierną ilość wody. Jeśli jakikolwiek kot wypija więcej niż 100 ml na kilogram (1,5 uncji płynu na funt), uznaje się to za nadmierne picie lub polidypsję i należy zabrać go do lekarza weterynarii na kontrolę.

Możesz zmierzyć spożycie wody przez kota, mierząc, ile wody należy dodać do jego miski każdego dnia. Jeśli masz więcej niż jednego kota, dokładność może być trudna, ale możesz oszacować, ile normalny kot powinien wypić (około 50 ml dziennie) dla każdego z pozostałych kotów, a następnie odjąć to od całkowitej wypitej ilości.

Alternatywnie można zakupić specjalnie zaprojektowany pojemnik na wodę pitną (np. Felaqua Connect ), który odczytuje mikrochip każdego zwierzęcia pijącego z miski, dostarczając dokładnego pomiaru, ile dokładnie każdy kot wypił w ciągu 24 godzin.

Badanie polidypsji

Jeśli zauważysz, że Twój kot pije więcej wody niż zwykle, należy niezwłocznie zabrać go do lekarza weterynarii DVM, aby ustalić przyczynę zwiększonego pragnienia i zastosować leczenie. Twój lekarz weterynarii może podjąć następujące kroki.

1. Szczegółowe zbieranie historii

Twój weterynarz omówi każdy aspekt stanu Twojego kota i sprawdzi jego ogólny stan zdrowia. Istnieje wiele różnych możliwych przyczyn polidypsji, a to dokładne zebranie wywiadu pomoże określić przyczynę.

W tej historii ważnych jest wiele czynników m.in. starsze koty są bardziej podatne na pewne problemy niż młodsze koty, koty żyjące na wolnym wybiegu są bardziej podatne na pewne problemy niż koty przebywające wyłącznie w pomieszczeniach zamkniętych itp.

Ważna jest historia żywienia: jaką karmę je Twój kot? Czy niedawno zaczęto podawać nową karmę? Czy podaje się im jakieś suplementy? Czy są jakieś inne czynniki, które mogą wpływać na ich pragnienie? Czy kot oddaje mocz normalnie? (właściciele kotów powinni uważnie obserwować swoje zachowanie zwierzaka w kuwecie , łącznie ze sprawdzeniem obecności krwi).

czy pepperoni jest szkodliwe dla kotów

Czy nastąpiła również zmiana w sposobie podawania kotu wody (np. fontanna lub bieżąca woda mogą zachęcić koty do częstszego picia). Niektóre przyczyny PU i PUPD można podejrzewać po prostu poprzez szczegółowy wywiad tego typu.

2. Badanie lekarskie

Lekarz weterynarii dokładnie obejrzy całe ciało kota, obmacując kota i sprawdzając, czy nie ma żadnych nieprawidłowości. Zwykle obejmuje to zmierzenie temperatury kota, osłuchanie klatki piersiowej stetoskopem i zważenie kota (utrata masy ciała wiąże się z niektórymi przyczynami polidypsji).

3. Rutynowe badania krwi

Jest bardzo prawdopodobne, że Twój lekarz weterynarii może przeprowadzić badania krwi, w tym zwykły zestaw badań diagnostycznych, takich jak hematologia (pełna morfologia krwi lub morfologia krwi) i profile biochemiczne (w tym elektrolity).

W przypadku cukrzycy stężenie glukozy we krwi jest podwyższone, a w przypadku cukrzycy może nastąpić podwyższenie poziomu enzymów wątrobowych choroba wątroby w niektórych stanach może wystąpić hiperkalcemia, a w przypadku niewydolności nerek można zaobserwować szereg nieprawidłowości.

4. Rutynowe badania moczu

Analiza moczu (UA) to grupa badań przeprowadzanych na próbce moczu kota, którą można łatwo pobrać z kuwety kota.

Pełne badanie moczu jest ważną częścią badania polidypsji. Możesz pobrać próbkę moczu z kuwety swojego kota (porozmawiaj ze swoim weterynarzem, jak to zrobić) lub lekarz weterynarii może pobrać próbkę moczu bezpośrednio od kota, stosując technikę zwaną cystocentezą.

Mocz będzie zwykle sprawdzany za pomocą prostego wskaźnika poziomu pod kątem szeregu składników, mierzony będzie ciężar właściwy (stężenie moczu), można sprawdzić osad, a próbkę można wysłać do laboratorium w celu posiewu moczu.

Szczególnie ważny jest ciężar właściwy.

• Skoncentrowany (hipersstenuryczny) mocz (SG > 1,030) oznacza, że ​​PU/PD jest bardzo mało prawdopodobne i należy dwukrotnie sprawdzić ilość wypijanej wody.
• Stale nadmiernie rozcieńczony (izostenuryczny) mocz (SG 1,005–1,012) silnie sugeruje przewlekłą niewydolność nerek.
• Bardzo nadmiernie rozcieńczony (hipostenuryczny) mocz (SG<1.005) is supportive of diabetes insipidus (either central or nephrogenic) or primary polydipsia.

5. Specjalistyczne badania krwi

Lekarz weterynarii może zalecić wykonanie określonych badań krwi, takich jak oznaczenie całkowitego hormonu tarczycy (T4) (w celu wykluczenia nadczynności tarczycy), badanie poziomu kortyzolu, a także badanie na obecność niektórych infekcji wirusowych, np. FeLV I FIV , ponieważ pozytywny wynik testu na którykolwiek z nich ma poważne konsekwencje.

Xray ogon kota

6. Inne testy:

Można wykonać badania radiologiczne (prześwietlenia rentgenowskie) i ultrasonograficzne w celu zbadania szczegółów struktur wewnętrznych, w tym nerek. W zależności od przypadku rzadko zalecana może być bardziej szczegółowa diagnostyka obrazowa (taka jak tomografia komputerowa lub rezonans magnetyczny).

W niektórych przypadkach w ramach ogólnej kontroli stanu zdrowia kota może być zalecany pomiar ciśnienia krwi.

W przypadku podejrzenia moczówki prostej można przeprowadzić specjalne badania w celu ustalenia diagnozy i dokładnego rodzaju tej rzadkiej choroby. Może to obejmować ograniczenie spożycia wody, zwane testem pozbawienia wody, podczas którego mierzy się stężenie moczu w okresie, w którym woda nie jest dostarczana.

Jednak ten test jest kontrowersyjny, a niektórzy mają obawy co do jego bezpieczeństwa, jeśli nie zostanie przeprowadzony z najwyższą ostrożnością. Problem znany jako wypłukanie rdzenia nerkowego może skomplikować to badanie w niektórych długotrwałych przypadkach PUPD i lekarz weterynarii może to z tobą omówić.

Test wykorzystujący lek zwany desmopresyną (analog ADH) może być stosowany jako część testu w celu ustalenia, czy kot ma moczówkę prostą ośrodkową (spowodowaną problemem w przysadce mózgowej w mózgu), czy moczówkę prostą nerkogenną ( spowodowane problemami z nerkami).

Czy polidypsję można leczyć?

Najlepszym rozwiązaniem jest wykrycie przyczyny polidypsji, dzięki czemu kot cierpiący na cukrzycę, chorobę wątroby lub nadczynność tarczycy przestanie odczuwać nadmierne pragnienie, gdy tylko usunie się pierwotną przyczynę,

Leczenie polidypsji jest zmienne, w zależności od przyczyny.

Podstawowym celem jest zwykle leczenie przyczyny polidypsji: po ustąpieniu choroby podstawowej polidypsja również ustąpi.

Na przykład kot cierpiący na cukrzycę, chorobę wątroby lub nadczynność tarczycy przestanie odczuwać nadmierne pragnienie po opanowaniu cukrzycy, ustąpieniu chorób wątroby lub skutecznym leczeniu nadczynności tarczycy.

Rzadko stosuje się specyficzne leczenie przeciw polidypsji: leczenie zwykle polega na leczeniu przyczyny, a nie leczeniu objawów.

mieszanka pestek catahoula

Jedynym przykładem pasującym do tego opisu jest diagnoza moczówki prostej: jest ona spowodowana niedoborem hormonu antydiuretycznego (ADH), dlatego leczenie polega na bezpośrednim podawaniu ADH, zwykle w postaci kropli do oczu z desmopresyną, chociaż czasami doustnie.

​​Monitorowanie i prognozowanie

Stopień niezbędnego monitorowania zależy od indywidualnego przypadku, ale ogólnie rzecz biorąc, koty cierpiące na polidypsję wymagają częstych ponownych kontroli u lekarza weterynarii DVM, aż do skutecznego leczenia choroby podstawowej.

Rokowanie zależy całkowicie od indywidualnego przypadku i przyczyny polidypsji. Najlepszych odpowiedzi na to pytanie udzieli Ci Twój lekarz weterynarii.

Wniosek

Polidypsja lub poliuria polidypsja (PUPD) jest częstym objawem klinicznym obserwowanym u kotów. Przyczyn może być wiele, więc jeśli opiekunowie kotów to zauważą, powinni zabrać zwierzaka do lokalnego lekarza weterynarii, aby można było zidentyfikować i wyleczyć dokładną przyczynę.

Często Zadawane Pytania

Ile kosztuje leczenie kota z polidypsją?

Koszt zależy całkowicie od przyczyny polidypsji i może wynosić od mniej niż 500 dolarów, jeśli kot ma prosty typ polidypsji, który może zareagować na jednorazowe leczenie (np. odmiedniczkowe zapalenie nerek), do ponad 10 000 dolarów, jeśli kot ma polidypsję spowodowane złożonym problemem, takim jak rak.

Jak sprawdzić, czy mój kot ma polidypsję?

Techniczna definicja nadmiernego pragnienia u kotów ma miejsce wtedy, gdy wypijają one dziennie więcej niż 100 ml na kilogram masy ciała. Koty ważą zazwyczaj od 2,5 do 7,5 kg: jeśli kot o masie 2,5 kg wypija więcej niż 250 ml dziennie lub kot o wadze 7,5 kg wypija ponad 750 ml dziennie, jest to zdecydowanie za dużo i kot zostanie sklasyfikowany jako cierpiący na polidypsję.

Jeśli jakikolwiek kot wypija więcej niż 100 ml na kilogram (1,5 uncji płynu na funt), uznaje się to za nadmierne picie lub polidypsję.

Jak leczyć polidypsję?

Zawsze ważne jest zidentyfikowanie przyczyny polidypsji, a następnie leczenie będzie ukierunkowane na przyczynę. Od cukrzycy przez moczówkę prostą, odmiedniczkowe zapalenie nerek po przewlekłą niewydolność nerek – leczenie zawsze będzie dostosowane do danej przyczyny.

Nie ma jednego uniwersalnego sposobu leczenia „polidypsji”.

Jak koty zapadają na polidypsję?

Koty cierpią na polidypsję z powodu choroby podstawowej, która powoduje, że czują się bardziej spragnione. Dlatego tak ważne jest ustalenie dokładnej przyczyny w każdym przypadku.

Co powoduje polidypsję u zwierząt?

Istnieje wiele możliwych przyczyn, jak wymieniono powyżej.